شكل‌گیری نظم متفاوت جهانی با محوریت روسیه، چین و ایران

گروه ترجمه ـ پایگاه اینترنتی الجزیره انگلیسی 21 می 2014 (۳۱ اردیبهشت) در مقاله‌ای به شکل‌گیری نظم متفاوت جهانی با محوریت روسیه، چین و ایران پرداخت و نوشت: چهارمین نشست کنفرانس تعامل و اعتمادسازی در آسیا (CICA) که 20 می در شانگهای آغاز شده، ابعاد مهمی دارد. از جمله اینکه این نشست این نکته را برجسته می‌کند که چگونه قدرت‌های نوظهور غیرغربی نقش‌های برجسته‌تری در صحنه جهانی ایفا می‌کنند. از این لحاظ، همزمانی جالب توجهی به‌وجود آمده که خروجی‌های رسانه‌های غربی به طور مداوم روایت‌هایی را تولید می‌کنند که تقریباً از اظهارات رسمی دولتی در مورد کشورها و رهبران متفاوت با غرب، قابل تمییز است. برای نمونه، ما بارها عبارت دیکتاتورهای منتخب مردم را در ونزوئلا می‌شنویم. همزمانی جالب توجه دیگر این است که سازمان‌های حقوق بشری ابتکارعمل‌ها و سیاست‌هایی نزدیک به دولت‌های خود را دنبال می‌کنند. هنگامی که آمریکا دولت سوریه را به کاربرد تسلیحات شیمیایی علیه مردم خود متهم کرد، برخی طرفداران حقوق‌بشر شانه‌به‌شانه باراک اوباما موضع‌گیری جدی کردند.

در ادامه مقاله آمده است: در حاشیه نشست 2012 ناتو در شیکاگو، عفو بین‌الملل برای ادامه اشغال‌گری ناتو در افغانستان تلاش کرد. نشست عفو بین‌الملل با موضوع زنان افغانستان تنها با حضور مادلین آلبرایت، وزیر خارجه سابق آمریکا کمی اهمیت یافت که البته خانم آلبرایت همان کسی است که گفته بود مرگ بیش از نیم میلیون کودک عراقی در نتیجه تحریم‌ها، ارزش آن را داشت. در این شرایط، وزیر خارجه بریتانیا که در حمایت از گروه موسوم به دوستان سوریه بارها موضع‌گیری کرده و سخن گفته است، درست چند روز پیش، از این واقعیت استقبال کرد که آماده‌سازی‌ها برای انتخابات ریاست‌جمهوری 25 می در اوکراین به‌خوبی پیش می‌رود، در حالی که حدود نیمی از کشور اوکراین رژیم کودتایی کی‌یف را قبول ندارند. وی تقریباً به‌طور همزمان نیز اظهار داشت که طرح یکجانبه رژیم اسد برای برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری در 3 ژوئن غیرقانونی است.

در پایان مقاله آمده است: در عین حال، بنیامین نتانیاهو و دیگر طرفداران صهیونیسم می‌توانند بارها مردم ایران را به حملات نظامی تهدید کنند. در هفته‌های اخیر شاهد مقایسه هیتلر و پوتین بوده‌ایم. در گفتمان سیاسی غربی‌ها نیز از جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهور سابق مصر به‌عنوان فردی مانند هیتلر نام برده می‌شود. هنگامی که وی در سال 1956 کانال سوئز را ملی اعلام کرد، آنتونی ادن، نخست‌وزیر وقت بریتانیا، اقدامات وی را توهین به امپراتوری بریتانیا خواند. تغییر مسیر اوباما به سوی آسیا با تردید نگریسته می‌شود. حرکت به سوی آسیا به دلیل اقتصادهای به‌سرعت در حال خیزش به‌ویژه چین و نیز روند گسترش قدرت اقتصادی روسیه است.