واقع بینی در میانه چالش‌ها

«واقع بینی در میانه چالش ها»عنوان سرمقاله روزنامه جوان به قلم محمد اسکندری است که در آن می خوانید؛

رشد و انحطاط، حیات و ممات و تندروی و کندروی جوامع از جمله مؤلفه هایی است که برای بررسی دقیق و واقعی آنها باید در محیط های آزمایشی متناسب اقدام کرد. تنها بوته های آزمایشی که هم بعد زمانی گسترده ای را در نظر بگیرند و هم تمام دستاوردها و ضعف های جوامع را مورد کنکاش قرار دهند، می توانند تصویری روشن از حرکت رو به جلو یا عقب جوامع را به ترسیم بکشانند.

در مورد نظام جمهوری اسلامی ایران نیز که تقریباً یک مدل منحصر به فرد از نظر شکل و محتوا در سده های اخیر است تنها با در نظر گرفتن برش های بزرگی از زمان می توان اظهار نظر کرد. شاید در بدایت امر اندکی اغراق باشد اما تنها با گذشت قرن هاست که می توان به طور قطع و یقین گفت یک جامعه پیشرفت کرده یا اینکه دچار ضعف ها و آسیب ها شده و در نهایت نیز یا ایستا بوده یا حرکتی معکوس داشته است.

اما عمر نظام جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک دستاورد نخبگان دینی و مورد حمایت مردم هنوز حتی به نیم قرن هم نرسیده است و مطمئناً نمی توان به طور دقیق و واضح و ملموسانه حرکت رو به جلو ایران اسلامی را در همه ابعاد بررسی کرد اما واقعیت هایی در مورد نظام جمهوری اسلامی ایران وجود دارد که مؤید رشد چشمگیر نهال نوپای جمهوری اسلامی ایران است. چه در عرصه های داخلی و چه در عرصه های جهانی همه متغیرها نشان می دهد که ایران امروز با ایران دهه 40 و 50 تفاوت های بسیاری دارد.

البته رقبا، دوستان و دشمنان نظام جمهوری اسلامی نیز در این سه دهه تغییر کرده و دچار فراز و فرود شده اند اما جایگاهی که امروز ایران اسلامی بدان دست یافته، یک جایگاه ویژه است. به تعبیری امروز ایران تبدیل به ام القرای جهان اسلام شده است و از سوی دیگر چشم بسیاری از آزادیخواهان و حقیقت پرستان دنیا نیز به نظام توحیدی ایران است. دامنه تصمیمات ایران امروز نه تنها در منطقه بلکه حتی در بعد جهانی تأثیر گذار است و وزنه ایران در معادلات جهانی یک وزنه متناسب است.

البته یقیناً ایران اسلامی امروز از نظر اقتصادی در قیاس با کشورهایی مانند امریکا، چین، اتحادیه اروپا و. . . حرف زیادی برای گفتن ندارد اما ایران اسلامی بذر اندیشه ای را در ذهن جهانیان کاشته است که غرب تمام داشته هایش را برای از بین بردن این نظام بسیج کرده است.

«مقاومت» و« دگرزیستن از غرب » مفاهیمی است که امروز از کشوری به نام ایران در جهان ساطع می شود و همین مفاهیم نیز منجر به آن شده است که استراتژیست های غربی به این نکته برسند که با این روند فعلی دیگر قرون آینده از آن غرب و سبک زندگی امریکایی نخواهد بود. طنین الله اکبر مردم ایران پایه های استکبار و تقسیم جهانیان به شهروندان درجه یک، 2 و 3 را به لرزه درآورده است و هیبت مادی غرب را به سخره گرفته است. رهبر معظم انقلاب اسلامی دیروز در جمع سبزپوشان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی توصیف جامعی از جایگاه ایران و میدان مقابله با دشمنان ترسیم فرمودند که بن مایه اصلی آن واقع نگری بود. ایشان می فرمایند: دولت های غربی و در برهه چند ده سال اخیر در رأس آنها دولت امریکا، به این پدیده نفرت انگیز عادت کرده اند؛ به اینکه زور بگویند، به اینکه اقتصاد دنیا در دست آنها، فرهنگ ملت ها در اختیار آنها و خلاصه اختیار کشورهای دیگر در دست آنها باشد؛ به این عادت کرده اند.

وقتی یک ملت و یک کشور، در مقابل این عادت زشت می ایستد، آنها برآشفته می شوند. انقلاب اسلامی موجب شد یک کشور بزرگ، یک کشور واقع در منطقه حساس جغرافیا، یک کشور دارای منابع و معادن سرشار یعنی ایران عزیز، با ملتی مقاوم و شجاع و پراستعداد، در مقابل این روند زشت و نفرت انگیز بِایستد؛ آنچه آنها را خشمگین می کند این است.

آنچه استکبار جهانی را آشفته کرده است، این است که یک ملت در یک کشور مهم، با یک سابقه تاریخی بسیار غنی، با دارا بودن خصوصیات منحصربه فرد، در مقابل این عادت زشت سلطه گری و سلطه پذیری ایستاده است؛ این است که امریکا را عصبانی می کند؛ این است که جبهه متحدی از مستکبران را در مقابل جمهوری اسلامی قرار می دهد؛ و باز اتفاقاً همین است که دل ملت های دنیا را به سوی ملت ایران جذب می کند؛ و همین است که اتفاقاً بسیاری از دولت هایی هم که خودشان جرأت نمی کنند در مقابل نظام سلطه بایستند، از اینکه نظام جمهوری اسلامی ایستاده است، لذت می برند؛ اگرچه این گستاخی و دلیری را ندارند که آن را اظهار کنند؛ این را ما در مبادلات بین المللی بوضوح می بینیم.

امروز نیز رمز ادامه این موفقیت ها واقع نگری در ضمن توجه به آرمان هاست. متأسفانه برخی در داخل جاهلانه یا عامدانه سعی در کتمان موفقیت های کشور دارند و از چالش های امروز نظام تعبیر به نقص و ضعف می کنند در حالی که هر آشنای به سیاست خوب می داند نظامی که دارای چالش نباشد اصلا یک موجود زنده سیاسی نیست. مهم آن است که بتوان با این چالش ها به درستی مواجه شده و اسیر واقع نمایی های دشمنان نشد. ما امروز نیازمند توصیف واقع هستیم.

ما باید بدانیم که امروز به چه جایگاه بزرگی دست پیدا کرده ایم. جایگاهی که بسیاری از ملت ها تنها رویای آن را در خواب می پرورانند.