كاخ سفید برای توافق با ایران موافقت كنگره را جلب كند!

به گزارش نما به نقل از باشگاه خبرنگاران، این روزنامه آمریکایی در تحلیلی به قلم "دنیس راس"، اِریک اِدِلمن و ری تکیه نوشت : روسای جمهور آمریکا و دیپلمات‌های آنها ترجیح می دهند مخفیانه به توافق‌ها دست یابند و بعد ، از آن توافق در برابر نظارت کنگره که رضایت کمتری در این باره دارد محافظت کنند. دولت باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا که در حال مذاکره با ایران است نیز بسیار وسوسه می‌شود تا به همین شکل عمل کند. اما این شیوه عمل ، اشتباه است. با وجود دشواری‌های حزبی ، جلب موافقت کنگره ضروری است و در غیر اینصورت ، هر گونه توافقی بر اساس بنیانی متزلزل قرار خواهد داشت و اجرای آن نیز دشوار خواهد بود. شایسته است شیوه اقدام دو نفر از روسای جمهور قبلی آمریکا دنبال شود. هری ترومن تلاش زیادی کرد تا نهادهای جنگ سرد را در چارچوب اجماع داخلی پایدار قرار دهد. ریچارد نیکسون ، زیر بنای نوین کنترل تسلیحاتی را بوجود آورد. ترومن ، به توصیه ها و پیشنهادات قانونگذاران جمهوریخواه توجه زیادی مبذول کرد.

واشنگتن پست نوشت: رئیس جمهور با گزارش دادن‌های جامع تر در کنگره و حتی گنجاندن مقامات جمهوریخواه در هیئت های مذاکرات گروه پنج بعلاوه یک می‌تواند این واقعیت را تغییر دهد. امروز ، نیکسون عمدتا به سبب اشتی با چین و پایان دادن به جنگ ویتنام در خاطره ها قرار دارد. با توجه به بی اعتمادی عمیق کنگره به ایران، اگر دولت آمریکا برای برخورد با عدم اجرای تعهدات ایران طرحی مشخص داشته باشد ، احتمال معتبر بودن هر گونه توافقی در کنگره بیشتر خواهد بود. چنین طرحی می تواند فراتر از تصویب تحریم های شدید باشد و مجوز کنگره را برای توسل به زور در واکنش به تخطی ها از این توافق در بر بگیرد. به این شکل ، دولت آمریکا عزم خود را نشان می دهد و در عین حال موجب می شود کنگره حمایت خود را از توسل به زور نشان دهد.

در این مفهوم ، کنگره نیز باید بار مسئولیت را بر دوش بکشد و بداند که فقط نمی تواند انتقاد کند. قانون اساسی در زمینه امور خارجی امتیازاتی به رئیس جمهور می دهد در عین حال ، کنگره نیز بدون اختیارات نیست و باید با قوت بر ادعاهای خود در مورد این موضوع پافشاری کند. در حالی که مذاکرات ایران و آمریکا به مراحلی حساس وارد می شود ، دولت اوباما باید معیارهای توافق قابل قبول برای رسیدن به اجماع نظر هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه را تدوین کند. چنین اجماعی بدون مشارکت دو قوه دیگر دولت و همکاری هر دو حزب نمی تواند حاصل شود. این اجماع مستلزم آن است که کاخ سفید نظر کنگره را در نظر بگیرد و به نگرانی های آن توجه کند. محقق نشدن این وضع می تواند به معنای این باشد که هرگونه توافقی که اوباما در مورد آن مذاکره کند ، تا پایان دوره ریاست جمهوری وی دوام نخواهد آورد.