گروه ترجمه ـ پایگاه اینترنتی کریستین ساینس مانیتور 10 ژوئن 2014 (۲۰ خرداد) در مقاله‌ای به گفتوگوهای هسته‌ای ایران و آمریکا پرداخت و نوشت: با آغاز گفتوگوهای ایران و آمریکا، دولت‌های این دو کشور نگرانند که پیشرفت اندک، کنگره آمریکا را به تحمیل تحریم‌های جدید و مخرب علیه ایران تحریک کند. وزارت خارجه آمریکا دیپلمات شماره دو خود را به گفت‌وگو با مقامات ارشد ایران در ژنو فرستاده که نشان‌دهنده نگرانی‌های فزاینده دولت اوباما در مورد پیشرفت نداشتن گفتوگوهای بین‌المللی در مهار برنامه هسته‌ای ایران است. با نزدیک شدن ضرب‌الاجل 20 ژوئیه برای دستیابی به توافقی جامع با ایران، ویلیام برنز، معاون وزیر خارجه آمریکا، به دو مقام ارشد دیگر آمریکایی پیوست. گفتوگوهای ایران و آمریکا که آخر هفته خبر آن منتشر شد، باعث شگفتی بود؛ زیرا گفتوگوهای میان ایران و شش قدرت جهانی از جمله آمریکا قرار است هفته آینده از سر گرفته شود. پیوستن آقای برنز به بحث‌های این هفته، نشان‌گر اضطراری بودن اوضاع است.
در ادامه مقاله آمده است: آقای برنز پیش‌تر در سال 2013 گفتوگوهای محرمانه با مقامات ایران داشته که پیش‌درآمدی برای تحقق توافق موقت ایران و قدرت‌های بزرگ بود. پیام برنز به ایران در این گفتوگوهای محرمانه، اساساً این بود که آمریکا برنامه هسته‌ای ایران را با سطحی از غنی‌سازی می‌پذیرد؛ البته مادامی که جامعه بین‌المللی بتواند با قاطعیت تأیید کند که ایران نمی‌تواند سلاح هسته‌ای بسازد. اکنون درست بیش از یک ماه پیش از فرارسیدن ضرب‌الاجل 20 ژوئیه، به‌نظر می‌رسد که گفت‌وگوها به بن‌بست رسیده است. در صورتی که ایران درخواست‌های تازه‌ای برای رسیدن به توافق داشته باشد و مواضع جدی‌تری اتخاذ کند، کنگره آمریکا برای تشدید مجدد فشار برای تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران ترغیب خواهد شد. در این شرایط، واکنش دولت اوباما این بوده که آقای برنز که در فشار وارد کردن بر ایران به‌منظور مصالحه تجربه دارد، برای نجات گفت‌وگوها فرستاده شود.
در پایان مقاله آمده است: یک مسئله کلیدی این است که ایران چه تعداد سانتریفیوژ فعال می‌تواند داشته باشد و این سانتریفیوژها چه میزان اورانیوم غنی‌شده می‌توانند تولید کنند. نگرانی مهم دیگر قدرت‌های جهانی، درخواست ایران در گفتوگوهای ماه می در وین است که به این کشور اجازه داده شود برای سوخت رآکتور هسته‌ای بوشهر از اورانیوم غنی‌شده در ایران استفاده شود. مسئله جدی دیگر، مدت توافق‌نامه جامع است. ایران ظاهراً به‌دنبال توافق‌نامه کوتاه‌تر (سه سال) است. توافق‌نامه موقت، اجازه تمدید گفت‌وگوها برای شش ماه دیگر را می‌دهد، اما برخی تحلیل‌گران دیپلماتیک معتقدند که چنین موضوعی به معنای ناقوس مرگ برای مسیر دیپلماتیک با ایران خواهد بود. در عین حال، در حال حاضر ایران اعلام کرده که تحریم‌های جدید باعث می‌شود این کشور از گفتوگوهای هسته‌ای کنار رود و به این گفت‌وگوها ادامه ندهد.
آمریكا نگران توافق هسته‌ای با ایران
با آغاز گفتوگوهای ایران و آمریكا، دولت‌های این دو كشور نگرانند كه پیشرفت اندك، كنگره آمریكا را به تحمیل تحریم‌های جدید و مخرب علیه ایران تحریك كند.
۱۳۹۳/۳/۲۰
