در حالی که ایران، بزرگ‌ترین مصرف‌کننده چادر مشکی در دنیا است، اما می‌توان گفت در زمره بزرگ‌ترین واردکنندگان این کالا نیز به شمار می‌رود. اما نکته جالب این‌جاست که چادر از کشورهایی به ایران صادر می‌شود که اصلا پوشش چادر ندارند و چادر مشکی در کشور آنها به هیچ‌وجه مصرفی ندارد، اما به راحتی توانسته‌اند نبض بازار ایران را در اختیار بگیرند.
به گزارش تراز، هم‌اکنون یکی، دو تولیدکننده بیشتر در ایران برای تولید چادر مشکی وجود ندارد و تولید نشدن چادر را می‌توان یکی از نقاط ضعف بخش‌های صنعت و بازرگانی دانست. در عین حال، نه‌تنها درهای کشور به سوی واردکنندگان باز شده است، بلکه ورود چادر مشکی به بازاری پرسود برای قاچاقچیان بدل شده است و به همین دلیل، آمار دقیقی از واردات این کالا وجود ندارد. هرچند با وجود آمارهای اندکی که از واردات منتشر می‌شود، می‌شود نتیجه گرفت که هر ساله میلیون‌ها دلار صرف واردات چادر مشکی می‌شود؛ منبعی که می‌توان با آن به ایجاد واحدهای تولیدی پرداخت که در نهایت، اشتغالزایی بی‌شماری به همراه دارد.
خبر دستيابى كشور به تكنولوژى توليد اين نوع پارچه در سال ۱۳۸۵ اعلام شد و به دنبال آن نيز تبليغات وسيعى در اين زمينه انجام شد اما پس از گذشت سال‌ها از آن زمان و با توجه به وضعيت واحدهاى توليدى، توليد اين کالا در كشور عملا با شكست روبرو شده است؛ به طورى كه در حال حاضر بيش از ۹۵ درصد از نياز داخل كشور به اين نوع پارچه از طریق كشورهاى ديگر تامين مى‌شود كه اين خود عدم حمايت و سرمايه‌گذارى‌هاى لازم از صنعت كشور را مى‌رساند.
براساس اعلام انجمن صنایع نساجی، در حال حاضر ۹۵ درصد از نیاز بازار پارچه چادر مشکی از طریق واردات تامین می‌شود. در عین حال، براساس آمار منتشر شده نیاز سالانه کشور به پارچه چادر مشکی حدود ۴۰ میلیون متر برآورد می‌شود که از این مقدار، تنها حدود دو میلیون متر آن از طریق تولید داخلی تامین می‌شود.
محمد مروج‌حسینی، رییس انجمن صنایع نساجی، درباره واردات چادر مشکی اظهار داشت: واردات و عدم تولید چادر مشکی داستان مفصلی است که بارها از آن صحبت شده است.
وی با بیان این‌که واردات چادر مشکی کار سودآوری بوده و به همین دلیل همواره به هر شکلی که شده، از تولید آن پیشگیری شده و سال‌هاست که کسی دنبال آن نرفته است، افزود: دو واحد نساجی قرار بوده که چادر مشکی تولید کنند، اما تولیدشان چیزی در حدود ۵/۱ میلیون مترمربع بیشتر نیست و بقیه آن وارد می‌شود و در حدود سالانه ۱۰۰ میلیون دلار نیز هزینه واردات چادر مشکی به صورت رسمی می‌شود. البته این آمار غیر از آن چیزی است که به صورت مسافران و قاچاق وارد می‌شود.
رییس انجمن صنایع نساجی تصریح کرد: چادر مشکی قبلا از ژاپن و کره وارد می‌شد اما الان چادرهای مرغوب از کره وارد می‌شود و جنس‌های معمولی از چین.
مروج‌حسینی در پاسخ به این پرسش که پرسید چه عاملی باعث شده که نتوانیم تولیدکننده چادر باشیم؟ عنوان کرد: وزارت صنایع تاکنون در این زمینه خیلی تلاش کرده است. حتی اولین وزیر صنایع دوره آقای احمدی‌نژاد خیلی تلاش کرد. ولی تجار به یک شکلی مانع تولید می‌شوند. یعنی در حقیقت واردکنندگان عامل اصلی پیشگیری از تولید چادر مشکی هستند.
وی با بیان این‌که واردات چادر مشکی سود قابل توجهی دارد، گفت: هر مترمربع پارچه چادر مشکی حداکثر بین ۷۰ سنت تا یک دلار است که ۵ متر آن یک چادر می‌شود. یعنی ۵ دلار قیمت پارچه است. حالا شما این رقم را با قیمت چادر در بازار داخلی مقایسه کنید که متوجه سود آن می‌شوید.
رییس انجمن صنایع نساجی با اشاره به اشتغالزایی تولید چادر مشکی در کشور متذکر شد: ما باید یک واحد تولیدی خیلی بزرگی داشته باشیم که همه چادر مورد نیاز را تولید کند. در این واحد تولیدی احتمالا باید بیش از ۱۰۰۰ نفر مشغول بافندگی و تکمیل آن باشند.
هم‌اکنون هر قواره چادر مشکی در بازار از ۴۰ هزار تومان تا بیش از ۶۰۰ هزار تومان قیمت دارد.
چه‌كسی‌نمی‌گذاردایران‌تولیدكننده‌چادرمشكی‌شود؟
ما باید یك واحد تولیدی خیلی بزرگی داشته باشیم كه همه چادر مورد نیاز را تولید كند. در این واحد تولیدی احتمالا باید بیش از ۱۰۰۰ نفر مشغول بافندگی و تكمیل آن باشند
۱۳۹۳/۴/۳
