هنوز یادمان نرفته که عرق تیم ملی در بازی های آسیایی 2007 خشک نشده بود که امیر قلعه نویی، سرمربی وقت تیم ملی مورد هجمه های همه جانبه مجری برنامه 90 قرار گرفت و تا می توانست به همراه دو کارشناس همیشه یارش، یعنی امیر حاج رضایی و بیژن ذوالفقارنسب به انتخاب نفرات، سبک بازی، برنامه ریزی ها و ... تاختند.
در آن زمان هیچ خرده ای به عادل فردوسی پور نگرفتیم، او رسانه است و کارش نقد. نه برای تخریب که برای پیشرفت. عادل کارش را خوب انجام داد. چون تیم ملی هرچند خوب بازی می کرد ولی نیاز به پوست اندازی اساسی داشت که هدف، با نقشه های عادل قابل دسترس شد.
اما فردوسی پور در مقابل کی روش هیچ گاه عملکرد خوبی نداشته است. او که همیشه مقابل سرمربی ها وطنی، شمشیر نقدش را تیز می کند در مقابل سرمربی پرتغالی همواره سر تعظیم فرود آورده و همه تصمیماتش را از صفر تا صد ستوده است.
نمی خواهیم پرونده خط خوردن ستاره ها، صعود سخت به جام جهانی در گروهی آسان، جریان مسخره آل اشپورت و یا به تمسخر گرفتن لیگ ایران را باز کنیم چرا که مجال آن در این جایگاه نیست.
فقط اشاره به این نکته لازم است که خط مشی افکار کی روش در مصاحبه هایش همواره له کردن فوتبال ایران مقابل جهان، اروپا و البته ژاپن و کره است و معرفی خودش به عنوان خدای حرفه ای گری. البته شکی در تفکر حرفه ای وی در بستن قراردادش نیست ولی شاید برای صعود به دور دوم جام جهانی چیزهای دیگری هم لازم بود.
ولی نگاه فردوسی پور به همه این ماجراهایی که کی روش حضور دارد، چیز دیگری است.
بدسلیقگی های عادل فردوسی پور روی مخ!
هنوز یادمان نرفته كه عرق تیم ملی در بازی های آسیایی 2007 خشك نشده بود كه امیر قلعه نویی، سرمربی وقت تیم ملی مورد هجمه های همه جانبه مجری برنامه 90 قرار گرفت و تا می توانست به همراه دو كارشناس همیشه یارش، یعنی امیر حاج رضایی و بیژن ذوالفقارنسب به انتخاب نفرات، سبك بازی، برنامه ریزی ها و ... تاختند.
۱۳۹۳/۴/۷

