قدر بدانیم و راه را گم نكنیم

اختصاصی/به گزارش نما ،رسول خدا (ص) مشغول خواندن خطبه شعبانیه بودند. زمانی که تمام وظایف مومنان در این ماه را برشمردند، امیرالمومنین سؤال فرمودند: کدام عمل در این ماه بهترین است؟ و ایشان فرمودند: «الورع عن محارم الله: دوری از حرام‌های خدا».
بنابر این اگر در کل ماه مبارک رمضان موفق شویم به این که بعضی و فقط بعضی از عادات و اعمال زشت و گناه آلود خودمان را ترک کنیم، به همه آن چه خدا از ما خواسته، رسیده ایم. یعنی او هم به وعده اش عمل می کند و ... آمرزیده می شویم!
پس چرا نمی توانیم؟ مشکل کجاست که اتفاقا گاهی در همین ماه مبارک حرام ها و عمل به آن کم که نه، بیش تر هم می شود؟ راه دور نرویم. به همین شبهای قدر بپردازیم. هرشب قدر ارزشمند تر از هزار ماه است و ... ما اندر خم یک کوچه ایم!
قرار است در ماه مبارک حرام های خدا را کنار بگذاریم؛ شب قدر بیش تر از بقیه ماه! اما آن چه اتفاق می افتد این نیست. در شهر ما و در شب های قدر بیش تر از شب های دیگر از او دور می شویم. دست خودمان نیست! دچار تساهل و تسامح شده ایم. همه یک صدا می گوییم «ان شاء الله گربه است!»
و آن چه می شود و سر تا سر آن حرام خداست خوردن حق مردم است. مردمی که آن ها هم مثل ما نیمه های شب از منزل بیرون زدند و قرار است مثل ما به یکی از همین مجالس دور و نزدیک بروند. وارد این نشویم که آیا مجالس و هیات می توانند خیابان ها را به بهانه برگزاری مراسم مسدود کنند یانه؟ وارد این هم نمی شویم که این بنزین های اضافه که برای تغییر مسیر می سوزد و این دقایق اضافه که تلف می شود، اگر صاحبش را کمی و فقط کمی ناراحت کند کل شب قدر ما را بر باد می دهد! یک جا!
اما این را می گوییم که در این شلوغی ها و ازدحام ها (که صد البته ارزشمند است و قابل شکر گزاری فراوان) بعضی ها از روی همان تساهل و همان تسامح، و به بهانه همان مسدودی راه ها، بقیه راه را هم بر دیگران هم می بندند. مثلا چون فکر می کنند که همه جماعت همان قدر که آن ها در هیأت می مانند، ماندنی هستند، به راحتی ماشینشان را جلوی ماشین دیگری می گذارند و می روند تا در همان مجلس به درگاه الهی توبه کنند!
این هم بماند که پارک دوبل! چه بلایی بر سر ماشین های گذری آن خیابان می آورد. حالا این همه به چه حقی؟! به حق آن که «من» قرار است احیا بگیرم. قرار است توبه کنم! توبه کنم که دیگر حقی از کسی ضایع نکنم! اما در همه آن لحظات...
خیلی هم سخت نیست! کمی فکر کردن و مهم شمردن دیگران و نگفتن «مگه چیه؟» باعث می شود توبه ای واقعی داشته باشیم! البته شاید سختی کار کمی به پیاده روی بیش تر آن باشد. باشد! می ارزد! لطفا امتحان کنید!  
در شب های قدر اصل را گم نکنیم! اصل حضور نیست! اصل توبه است! و توبه یعنی...