به گزارش نما، مجله زندگی «ایدهآل» با این مقدمه، گفتوگوی خود با علیرضا حقیقی را منتشر کرده که مشروح آن در پی میآید:
چند سال پیش گفته بودی میخواهی عابدزاده بشوی. یعنی رؤیای بچگی تو عابدزادهشدن بود؟
آن مصاحبه اولین مصاحبه من بود که مربوط به ۱۰ سال پیش است. آنجا گفتم میخواهم چند سال دیگر در دروازه تیم ملی بایستم و رؤیایی بود که خوشبختانه به واقعیت تبدیل شد. از نظر خودم این اتفاق میتوانست زودتر از اینها برایم بیفتد. اگر خیلی از فشارها نبود من زودتر در دروازه تیم ملی قرار میگرفتم.
در رفتارهایت از سبک زندگی چه کسی الگو گرفتی یا میگیری؟
شخصا ناصرخان حجازی را دوست دارم و ارادت دارم اما سنم خیلی کم بود که بخواهم در جریان بازیهای ناصرخان باشم. الگوهای خارجی هم مثل ادوین فندرسار و پیتر اشمایکل.
در مورد پشتکار تو حرفهای زیادی شنیده شده. با توجه به این حرفها اگر دروازهبان نمیشدی چهکاره میشدی؟
شاید یک موزیسین یا بازیگر یا یک مدل میشدم. من به موسیقی خیلی علاقه دارم ولی تا به حال حرفهای ساز نزدهام. فقط یک مقدار تمپو بلدم.
بعد از بازیها به گلهایی که خوردی فکر میکنی و به اینکه میشد آن توپها را گرفت؟
ناخودآگاه آن لحظات از جلوی چشمانم رد میشود اما بعضی از گلها مثل گل مسی را هرقدر مرور میکنم، میبینم نمیشد آن را گرفت.
ویژگی آن شوت چه بود؟
خیلی از مسائل در گل شدن یک ضربه تاثیر دارند. فوتبالیها به این نوع گلها که همهجوره در دروازه هستند، میگویند توپ جایی رفت که مرغ تخم نمیکرد و به نظر من نمیشد جلوی گلشدن آن توپ را گرفت.
لباسی که در جام پوشیدی به سلیقه خودت بود؟
لباسهایی که پوشیدم کاملا انتخاب تیم ملی بود. اصلا از ما نپرسیدند که چه رنگی میخواهید بپوشید. خودشان رنگها را انتخاب کرده بودند و از سه ماه قبل از جام جهانی رنگ لباسها فیکس شده بود. حتی در مورد رنگها هم چیزی نگفته بودند و وقتی به رختکن میرفتیم تازه متوجه رنگها میشدیم. اصول جام جهانی این است که هر تیم با فیفا رنگهایش را بررسی میکند و در نهایت به بازیکنها گفته میشود.
لباسهایت را چه کردی؟
اولین لباسم را بعد از بازی با نیجریه برای موزه فیفا خواستند که فکر میکنم علتش این باشد که آن بازی اولین صفر - صفر جام جهانی ۲۰۱۴ بود، دومین لباس را به خیریه محک دادم، سومی را هم به جای دیگری که نمیخواهم بگویم.
شغل دیگری در کنار فوتبال دارید؟
شغل خاص دیگری جز فوتبال ندارم ولی در بعضی کارها سرمایهگذاری میکنم.
علیرضا حقیقی: فوتبال نبود شاید مدل میشدم
علیرضا حقیقی؛ دروازهبانی كه در میان ناباوری همه ما تبدیل به شماره یك تیم ملی شد. برای حقیقی اما این فقط بخشی از تقدیری است كه حالا پس از سالها نامرادی برایش رقم خورده است. او بیتوجه به حرفها و قضاوتها قصد دارد در جایی دور از ایران به بازی و دروزاهبانی ادامه دهد و همچنان گلر یك تیم ملی باشد.
۱۳۹۳/۵/۵