دادگاه جنایی‌ برای بوش كه رسانه‌های آمریكا آن را پوشش ندادند

به گزارش نما به نقل از خبرنامه دانشجویان ایران؛ بیل مایرز جامعه شناس و روزنامه نگار آمریکایی در جدیدترین مقاله خود به شدت از روش های نامعقول شکنجه در زندان های آمریکا انتقاد کرده و میگوید که ما واقعا به نام امنیت چه کارهایی که انجام نداده‌ایم.

وی در ابتدای مقاله خود می‌نویسد که مواجهه با یک حقیقت مخصوصا این که این حقیقت درباره خودمان باشد، بسیار سخت است. در این حال آمریکایی‌ها بشدت در فشار هستند که به این واقعیت برسند که دولت ما بعد از یازده سپتامبر رفتارهایی مثل شکنجه مردم و سرپیچی از قوانین داخلی و بین المللی را انجام داده است. خیلی از ما معنای این اتفاقات را نمی‌دانیم اما ما باید روی این شکنجه ها حساب باز کنیم چرا که این شکنجه به نام ما انجام شده است و ظاهرا به خاطر امنیت ما نیز می‌باشد.

همچنین در ادامه می‌گوید: این‌ها ظلم هایی نیست که مخفیانه رخ داده باشد؛ بلکه فقط حقایقی است که ما به آنها فکر نکرده ایم. اما روز یادبود وقت خوبی است که در این موضوع تلاش کنیم. برای اینکه اگر که می‌خواهیم که به آمریکایی هایی که در یونیفورم خود جان خود را برای کشور خود داده اند افتخارکنیم. باید تلاشمان را دو برابر کنیم تا مطمئن شویم شایستگی از خودگذشتگی آنها را داریم. ما تعهدی که قبلا داشته‌ایم را برای اینکه قانون حاکم شود تجدید می‌کنیم. حاکمیت قانون برای هرتمدنی که مردن برای آن ارزش دارد ضروری است.

این جامعه شناس در مورد وضعیت رفتار آمریکا در برابر تهدیدات میگوید که: بعد از حادثه یازده سپتامبر دولت ما به مشغول به شکنجه شد و مشغول جمع آوری اطلاعات درباره تروریست هایی شد که تعهد بی رحمی را داشتند و همینطور دیگر افرادی که ممکن از بعد از آنها این کار را انجام بدهند.مقامات ارشد دستور به شکنجه مردان در پایگاه‌های نظامی و بازداشتگاه‌های افغانستان و عراق، در زندان‌های مخفی سیا در سراسر جهان و دیگر کشورها را دادند از جمله کشورهایی مثل لیبی و مصر که در آن رژیم ها به کار کثیف واشتگتن خوانده شدند.معروف ترین زندانی که هنوز هم پابرجا است زندان گوآنتانامو می‌باشد که در سواحل جنوب شرقی کوبا قرارگرفته است.

این دبیر سابق مطبوعاتی کاخ سفید در مورد زندان گوآنتانامو می‌گوید: برای سال‌ها این پایگاه دریایی مانند یک پای جدا شده از جنگ سرد به نظر می‌رسید -تهدیدهای گاه به گاه فیدل کاسترو این پایگاه را به سمت تعطیلی کشاند. اما بعد از 11 سپتامبر گوآنتانامو به عنوان یک مرکز بازداشت خارج مرزی در نظر گرفته شد که از حوزه‌ی قضایی دادگاه‌های غیرنظامی و قوانین دیگر آمریکا خارج بود. مانند اتاق مخوف 101 که محفظه ای است که در آن آنقدر قربانی را می‌ترسانند که او را مجبور به اعتراف کنند و این باعث شده است که نام گوآنتانامو را مترادف را با شکنجه بدانند. حدود 800 نفر در آنجا زندانی بوده اند که 500 نفر آنها پس از سال ها حبس و ظلم و ستم توسط جورج دبلیو بوش بوش آزاد شدند. باراک اوباما نیز 67 نفر را آزاد کرد که در این 169 نفر هنوز در این زندان باقی مانده اند در حالی که اوباما متعهد شده بود یکسال پس از تحلیفش این زندان را تعطیل کند. هم‌اکنون وضعیت چهل و شش نفر بسیار خطرناک است و همینطور دولت می‌گوید که این افراد بدون محاکمه و بصورت نامحدود در زندان باقی خواهند ماند.

وی همچنین در بخش دیگری از مقاله خود میگوید که: ما بیشتر مواقع بازداشت شدگان را نمی‎بینیم. به این دلیل که این مکان ها برای سازمان های حقوق بشر فعالیت نمی‌کنند و دلیلش این است که جنگلی از دعاوی ما بوجود آمده است که در آن زندانیان خارج از دید هستند و همینطور خارج از ذهن می‌باشند. به تازگی پنج تن از زندانیان گوآنتانامو در حضور دادگاه عادل قبل از کمیسیون های نظامی برای نقش خود در حملات حاضر شده اند. یکی از این افراد حاضر شده در دادگاه خالد شیخ محمد است که گفته می‌شود مغز متفکر پشت حادثه یازده سپتامبر می‌باشد. وی توسط بازجوها 183 بار توسط روش عرق مصنوعی شکنجه شده است. مقامات پنتاگون پیش بینی یکسال دیگر زندان را برای این فرد قبل از پنج محاکمه ای که قرار است برای او برگزار شود را کرده اند.

در ادامه می‌آید که در اوایل این ماه وکلای محمد آل یاسر القحطانی که در اصطلاح 20 hijacker نام برده می‌شود در حالی که او وارد هیچ هواپیمایی نشده است در دادگاه فدرال نیویورک جمع شده اند که به پرسش این موضوع بپردازند که آنها به آن نوارهای ویدئویی فوق العاده نگران کننده از بازجویی های او می‌گویند. سوزان کرافورد به باب وودوارد روزنامه نگار گفت که اینان تعریف قانونی شان از درمان القحطانی را شکنجه می‌دانند.وی نیز همینطور در بازداشت نامحدود باقی می‌ماند همانطوری که «ابوزبیده» یک شهروند عربستان سعودی که متهم به راه اندازی کمپ‌های آموزشی تروریست‌ها هست نیز همین حالت را دارد. وی فقط در یک ماه 83 بار به روش غرق مصنوعی شکنجه شده است. همین هفته گذشته دادگاه تجدید نظر فدرال از اینکه روش های بازجویی‌ای که سیا برروی ابوزبیده و دیگر متهمان استفاده کرده خودداری کرد.

وی در مورد دادگاهی که برای بوش و دولتش تشکیل شد می‌گوید که یک روزی هشت نفر از اعضای دولت بوش مثل خود رئیس جمهور، چنی معاون رئیس جمهور و رامسفلد وزیر دفاع در دادگاهی غیررسمی در مالزی به جرم شکنجه و جنایات جنگی فراخوانده شدند. این اتفاق در رسانه های جهان بسیار مورد توجه قرار گرفت و این گزارش ها شامل این موضوع می‌شد که این مواردی که در این دادگاه صحبت شده است قابل بررسی بیشتر در دادگاه بین المللی جنایی لاهه نیز می‌باشد. نکته قابل توجه این است که این اتفاق در ایالات متحده اصلا گفته و شنیده نشد.

وی با انتقاد از وضعیت کشورش میگوید که در آینده روزها و سالها ما چگونه میخواهیم با این حقیقت مواجه شویم که ما واقعا به نام امنیت چه کارهایی که انجام داده ایم؟ خیلی از جوامع دیگر از ما تلاش بیشتری می‌کنند که شرایطی که در آن رفتارهای وحشتناک سفارش شده یا چشم پوشی دولت وجود نداشته باشد.

وی همچنین در بخش انتهایی مقاله خود اشاره ای به دخالت آمریکا در یک موضوع داخلی برزیل می‌کند و اشاره به جمله رئیس جمهور وقت آمریکا می‌کند که می‌گوید: "ما برای انتقام، نفرت یا برای نوشتن تاریخ جدید به اینجا نیامده ایم، نیاز به کشف کامل حقیقت ما را به اینجا کشانده است"

به زبان دیگر این یعنی اینکه، "شما باید حقیقت را متوجه شوید و حقیقت باید شما را آزاد کند"