متكدیان یزدی راضیند!

به گزارش نما وی تاکید کرد: تا زمانی که گدایان خیابانی درآمدی که از کف خیابان جمع می‌کنند، بیشتر از پولی باشد که از راه مشاغل غیرکاذب به دست می‌آورند، از تکدی‎گری دست‌بردار نخواهند بود.


‌حمیده قائمی‌زاده درباره علل افزایش روز‌افزون تکدی‌گری در استان یزد در گفت‏‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: اینکه آمار آسیب‌های اجتماعی تاکنون به صفر نرسیده، واقعیتی انکارناپذیر است چرا که هر آسیب اجتماعی فاکتورها و علل زیادی دارد و کنترل همه‌ی این عوامل زمینه‌ساز و تشدید کننده، به طور همزمان بسیار سخت است.

وی ادامه داد: تکدی‌گری علل متنوع و زیادی دارد و شناسایی علل و کنترل آنها، نیازمند امکانات زیاد و مدیریتی واحد است، ضمن اینکه مردم نیز در کاهش این آسیب‌ اجتماعی مؤثر هستند. مردم آگاه باشند که کمک مالی به برخی از متکدیان، لزوماً باعث رضایت خدا نخواهد شد.

وی تاکید کرد: تا زمانی که گدایان خیابانی درآمدی که از کف خیابان جمع می‌کنند، بیشتر از پولی باشد که از راه مشاغل غیرکاذب به دست می‌آورند، از تکدی‎گری دست‌بردار نخواهند بود.

به گفته قائمی‏زاده، نداشتن شغل و حرفه می‎تواند از دلایلِ دیگرِ ادامه چرخه‌ی معیوب تکدی‌گری در شهر باشد، چرا که متکدیان اکثراً مهارت خاصی ندارند و آشنا به هیچ حرفه‌ای نیستند و این امر باعث می‌شود توانمندسازی این افراد با مشکلاتی روبه‌رو شود و سازمان‌های حمایتی از جمله بهزیستی در بازتوانی این افراد دچار مشکل شوند.

این کارشناس دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی بهزیستی استان با بیان اینکه بخشی از متکدیان هر شهری را مهاجرین تشکیل می‌دهند، خاطرنشان کرد: استان یزد به لحاظ صنعتی بودن و به دلیل برخورداری از مراکز درمانی زیاد، در دسترس و کم‌هزینه، استانی مهاجرپذیر است.

وی افزود: بررسی‏‌های‌ انجام شده نیز موید این مطلب است که متکدیان استان یزد غالباً از استان‌های مرزی شرق یا جنوبی کشور هستند که به صورت فصلی در اواخر تابستان و زمستان به یزد سفر می‌کنند. این افراد غالباً خویشاوند هستند یا از مناطق خاصی به یزد آمده و با هم آشنایی دارند.

قائمی‏زاده بیان کرد: این افراد معمولاً کودکان خود را در این امر مشارکت می‌دهند تا تأثیر برانگیزتر شوند و گاهاً هم کودکانشان را با اقوام خود برای مبادرت به گدایی به یزد می‎فرستند.

به گفته وی، دسترسی به خانواده‌های متکدیان و بررسی دقیق مشکلات زندگی این افراد به دلیل غیر بومی بودن آنها سخت‌تر است اما معمولاً اعتیاد، طلاق و خشونت خانگی در بین آنها گزارش می‌شود و همسرآزاری و کودک‌آزاری اقتصادی(بهره‌کشی اقتصادی) نیز در بینِ زنان و کودکان این قشر مشاهده می‎شود.

وی بیان کرد: متاسفانه اغلب متکدیان معتاد یا در خانواده‌ی خود فردی معتاد دارند، بنابراین اکثر درآمد حاصل از تکدی‌گری آنها نیز صرف هزینه‌های غیرضروری زندگی آن‌ها می‌شود و پول گدایی خود را در راه تغییر مثبت زندگی خود هزینه نمی‌کنند.

این کارشناس دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی بهزیستی استان همچنین به آثار سوء فعالیت متکدیان در بافت تاریخی و در مقابل دیدگان گردشگران خارجی برای استان گردشگرپذیر یزد، اشاره و تصریح کرد: بی‌تردید ظاهرِ شهر یکی از فاکتورهای ارزیابی‌ گردشگران است و فرهنگ و روابط بین شهروندان، شغل مردم و سبک زندگی و درآمد افراد، از جمله عواملِ تأثیرگذار بر بازدیدکنندگان و شکل‌دهنده‌ی تصورِ آن‌ها از ساکنین یک شهر است.

قائمی‎زاده با بیان اینکه حضور متکدیان در شهر، فرهنگ شهر را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، یادآور شد: متأسفانه متکدیان در خانه‌های بافت‌ قدیمی شهر به صورت گروهی ساکن می‌شوند و اغلب باعث رواج سایر آسیب‌ها در این خانه‌های قدیمی می‌‎شوند.

وی، ارجاع متکدیان به سازمان‌های حمایتی را یکی از شیوه‌های مناسب در کنترل تکدی‌گری دانست و گفت: تکمیل چرخه‌ی توانمندسازی متکدیان و شناخت عواملِ تأثیرگذار از جمله شیوه‌های کنترل و کاهشِ این آسیب اجتماعی است.

این کارشناس بهزیستی استان درباره اقدامات صورت گرفته به منظور مبارزه با این آسیب اجتماعی، گفت: سازمان بهزیستی یکی از ارگان‌های همکار در زمینه‌ی کنترل و کاهشِ آسیب اجتماعی تکدی‌گری است و شناسایی و جذب متکدیان اغلب توسط شهرداری و با همکاری نیروی انتظامی انجام می‌شود. در واقع بهزیستی، متکدیان گروه هدف این سازمان را از اردوگاه شهرداری، پذیرش می‏‌کند و به دفاتر تخصصی سازمان ارجاع می‏‌دهد.

وی، سالمندان، کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست، معلولین و کودکان آزاردیده را از گروه‌های هدف بهزیستی برشمرد و خدمات دفاتر بهزیستی در مورد آنها را شامل نگهداری در مراکز بهزیستی، مصاحبه و مشاوره و آموزش با هدف توانمندسازی این افراد، ذکر کرد.

قائمی‎زاده یادآور ‎شد: غیربومی بودن متکدیان استان باعث بروز مشکلاتی در ساماندهی، بررسی، پیگیری و جلوگیری از برگشت‌پذیری آنها به خیابان می‎شود، از طرفی به خاطر فرهنگ و باورهای دینی در استان مبنی بر کمک کردن برای رضای خداوند، امر تکدی‌گری در استان تقویت می‌شود. برخی متکدیان به همین دلیل، در استان ساکن می‌شوند ولی متاسفانه با آسیب‌های اجتماعی دیگری نیز درگیر می‎شوند به نحوی که گاهاً در پشت ظاهرِ برخی گدایان شهر، حمل‌ مواد مخدر یا سرقت‌های خانگی و محلی را نیز شاهد هستیم.

قائمی‎زاده معتقد است، حضور هر متکدی می‌تواند الگوی نامناسبی را در شهر رواج دهد لذا باید تاکید کرد که مردم باید آگاه شوند که کمک مالی به برخی از متکدیان، لزوماً باعث رضایت خدا نخواهد شد و بهتر است کمک‌های مالی به این افراد پس از بررسی و تأیید نیازمندی آنها انجام شود.