اختصاصی-به گزارش نما ،حزب کارگزاران سازندگی که این روزها خود را محور جبهه اصلاح طلبی دانسته و تلاش می کند در نقش پدرخوانده ای مهربان همه گروه های اصلاح طلب را زیر چتر خود جمع و به وحدت برساند؛ در حال حاضر در موضوع سرلیستی برای انتخابات مجلس با اصلاح طلبان که دغدغه جدی برایشان محسوب می شود، به اختلاف رسیده است. برخي از کارگزارانی ها معتقدند در شرايط كنوني يك شخصيت معتدل و تاثيرگذار مانند آقاي ناطق نوري كه از قدرت چانهزني بالايي برخوردار است بهتر ميتواند مطالبات اصلاحطلبان را مديريت كند؛ در مقابل برخي اصلاحطلبان می گویند جريان اصلاحات خود نيروي انساني لایقی دارد و سرليست انتخاباتي اصلاحطلبان بايد از دل جريان اصلاحات انتخاب شود. مطرح شدن ناطقنوری به عنوان سرلیست جریان اصلاحات از سوی کارگزاران اولین جرقه جریان انفصال در اصلاحات بود که از سوی کارگزارانیها کلید زده شد. ناطق نوری؛ اما در این زمینه با بیان اینکه به سنی رسیده است که میخواهد بیشتر در بیرون از گود تماشاگر فعالیت سیاسی جوانان باشد نیز از حضور در انتخابات مجلس انصراف داد تا عارف با خیال راحت تری از این جریان بهرهمند شود.
عارف، مرد انصرافهای دقیقه 90 انتخاباتی یکی از افراد شاخص جریان اصلاحطلب است. این کاندیدای دوره یازدهم ریاست جمهوری که به توصیه رئیس دولت اصلاحات از انتخابات کنار کشید، طبق شنیدهها قرار بود پاداش از خودگذشتگیش معاون اولی یا پستی درخور، در دولت یازدهم باشد؛ اما در عمل این اتفاق نیوفتاد و عارف جایگاهی در کابینه دولت روحانی نداشت. عارف بعد از انتخابات خود را به عنوان نیرویی شاخص و تاثیرگذار در اصلاحات مستقل کرد و در حال حاضر نیز برای رسیدن به صندلی سبز مجلس تلاش می کند.
اما کارگزاران در اقدامی دیگر علی لاریجانی را در مقابل عارف علم کردند. حسین مرعشی، عضو ارشد کارگزاران در گفتگو با روزنامه «آرمان» در این خصوص گفت: «به پاس خدماتی که آقای لاریجانی در مسئله برجام انجام داده است؛ اصلاحطلبان در حوزه انتخابیه قم که ایشان حضور دارند از معرفی یک کاندیدای بزرگ و مشهور خودداری کنند.»
به نظر میرسد کارگزاران با توجه به کمبود چهره مطرح و همچنین وجهه لاریجانی به عنوان رئیس مجلس نهم، نمیخواهند در آینده ظرفیت تعامل با یکی از گزینههای مطرح ریاست مجلس دهم را از دست بدهند.
از سوی دیگر، الهه كولايي، استاد علوم سياسي دانشگاه تهران و فعال سیاسی اصلاح طلب در این زمینه معتقد است: «در شرايط كنوني حتي شخصيتهايي مانند علي لاريجاني كه چهرهاي كاملا متعادل به خود گرفتهاند نيز ميتوانند محل اجماع اصلاحطلبان باشند.»
اما موضوع حمایت از لاریجانی واکنش دیگری را نیز در پی داشت:
محمد عطریانفر، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در مصاحبه ای و در پاسخ به این سوال که آیا ممکن است ائتلافی بین طیف لاریجانی با اصلاحطلبان صورت گیرد؟ گفت: بعید به نظر میآید این نکته واقعی باشد و اگر از ناحیه هر کسی مطرح شده باشد، باید دلایل آن را بپرسیم، من چنین چیزی تاکنون نشنیدهام؛ اما آقای لاریجانی نیز با عملکرد سیاسیاش مسیری را طی میکند که آقای ناطق نوری در مجلس طی کرده و این قابل ستایش است.
از طرف دیگر، کارگزاران در تهران نیز از اعضای خانواده هاشمی به اضافه محمدعلی نجفی به عنوان سرلیست این حزب سیاسی نام برده اند.
علی نجفی که مرد استعفاهای دولت یازدهم لقب گرفته و از سازمان میراث فرهنگی تا ستاد هماهنگی اقتصادی دولت، حضور ناپایداری داشته حالا به عنوان نامزد احتمالی مجلس شورای اسلامی برای حزب کارگزاران مطرح شده است. البته مجلس شورای اسلامی به سبب فعالیت حاشیه دار نجفی در زمانهای مختلف صلاحیت وی به عنوان وزیر علوم در کابینه روحانی را رد کرد که این موضوع میتواند حضور وی در انتخابات را متوقف کند.
همه این گفته ها نشان دهنده آن است که عارف گزینه کارگزاران در انتخابات مجلس نیست؛ به عبارتی کارگزاران هنوز طعم شیرین پیروزی در انتخابات 92 زیر زبانشان مزه کرده و همان الگوی انتخاباتی را دنبال می کنند؛ انتخاباتی که در آن اصلاحطلبان با تاکتیک رحم اجارهای از نامزدهای دیگری غیر از نامزدهای اصلاحطلب استفاده کردند و با توجه به وجهه آنان پیروز رقابت شدند. هرچند اصلاحطلبانی چون شورای هماهنگی اصلاحات و اخیرا موسوی لاری که رئیس شورای راهبردی انتخابات اصلاحطلبان است حمایت خود از عارف را اعلام کرده و در این زمینه گفته است: «ناطق و لاریجانی رقیب ما هستند تا شریک ما.» اما نوع هدفگذاری کارگزاران با اصلاحطلبانی چون موسوی لاری و محسن رهامی که عضو شاخص شورای هماهنگی اصلاحات است، تفاوت چشمگیری دارد و از این نظر انشقاقی درون جریان اصلاحات رخ داده که با نزدیک شدن زمان انتخابات مجلس بیشتر رخ نمایان میکند و به نظر در حال حاضر شعار لیست واحد در جریان اصلاحطلب با شکست مواجه شده است.