گلایه‌های مادری كه فرزند قهرمانش به جای ریو، در بیمارستان است

به گزارش نما به نقل از خبرآنلاین؛ بهادر مولایی ملی پوش فوق سنگین وزنه برداری ایران كه چند روز قبل دچار حادثه رانندگی شد، همچنان در بیمارستان است. او تا چند ماه دیگر حتی نمی‌تواند دست به میله شود و باید مدت‌ها دور از ورزش باشد. درخصوص آخرین وضعیت بهادر مولایی با مهرآسا كبیری مادر این ورزشكار گفت و گو كرده‌ایم.

*بهادر كی مرخص می شود؟

دوشنبه مشخص می‌شود. قبلا گفته بودند تا سه ماه باید بیمارستان بماند. الان می‌گوید دكتر نوروزی رفته برزیل، 31 مرداد برمی‌گردد. خودش اصرار دارد برگردد خانه. من گفتم من كه نمی‌توانم مثل بیمارستان از تو نگهداری كنم. بالاخره دكتر بالای سرش باشد بهتر است.

*كی می‌تواند دوباره وزنه بزند؟

گفته اند 9 ماه دیگر می‌تواند دست به میله شود. خودش كه فعلا می‌گوید حرف وزنه برداری را نزنید. گفتم حرفش را هم نزن، باید بروی المپیك تا به همه نشان دهی كه بهادر مولایی حقش بوده به المپیك ریو برود.

*ظاهرا هم شما بابت این اتفاقات گلایه دارید، هم خود بهادر.

آقای باقری پزشك فدراسیون گفته كه ما به بهادر گفتیم بماند اما مادرش تماس گرفت و رفت. ولی این طور نبود. من كه هیچ وقت پشت او را خالی نمی‌كردم، حالا و در این شرایط خاص كه می‌خواست برود المپیك آمدم گفتم بیا برویم دریا ! اصلا با عقل جور درمی‌آید؟ بچه من را تا بدرقه المپیكی ها بردند، آنجا گریه كرد و گفت فقط علتش را بگویید كه چرا من را به المپیك نبردید. هیچ وقت حقوق بچه من را ندادند. حقوق بقیه بچه‌های تیم ملی را می‌دادند، اما به بهادر حقوق نمی‌دادند. بهادر خیلی وقت پیش برای المپیك انتخاب شده بود، اما او را خط زدند.

*با این ركوردهایی كه بهادر داشت، اگر به المپیك می‌رفت مدال می‌گرفت؟

من قول می‌دهم طلا می‌گرفت. بهادر در مسابقات جهانی دانشجویان ركوردی زد كه هنوز شكسته نشده. ولی هنوز جایزه اش را به او نداده اند.

*آن شب بهادر به شما گفت كه می‌خواهم برگردم؟

گفت می‌خواهم بمانم. گفتم برگرد اینجا. چرا بمانی؟ می‌خواهی بمانی آنجا و گریه زاری كنی، دل كسی برایت بسوزد؟ گفتم اگر تو را می‌خواستند به تو می‌گفتند. بهادر ركورد 252 كیلو را در ركوردگیری زد. هیچ كسی نمی‌تواند این وزنه را بزند. چرا او را خط زدند؟ بگویند ما هم بفهمیم. بهادر در وزن 21 سالگی این وزنه را زد. با وزن و هیكل پایین تر از رقبا. بهادر حالا پدربزرگش را هم از دست داده و دائم گریه می‌كند. آن شب هم در حال مرور اتفاقاتی بود كه منجر به حذفش از كاروان المپیكی ایران شد. آدم هم كه پیش خودش مرور كند، حواسش پرت می‌شود. یك لحظه چشمش بسته شد و این اتفاق افتاد.