به گزارش نما به نقل از فارس، محمدحسین کبیری* طی روزهای گذشته گفتار و رفتارهایی را از مقامات ترکیه شاهد بودهایم که بسیار تعجب برانگیز است. دولتمردان ترک هم صدا با مقامات مرتجع عرب، ایران را به فرقهگرایی، ایجاد جنگ مذهبی، مداخله در امور داخلی دیگر کشورها متهم ساخته و با صدور بیانیه مشترک با شورای همکاری خلیج فارس، از ادعاهای پوچ آنها در قبال جزایر سهگانه ایران، پشتیبانی میکنند. پیشتر، سکوت تامل برانگیز کشورهای عربی در قبال کودتا علیه دولت قانونی ترکیه و موضع گیری حمایتی ایران از دولت آن کشور و مخالفت با کودتاگران، این انتظار را به وجود آورده بود که دولتمردان ترکیه چشمان خود را بر روی واقعیت باز کرده و دوست و دشمن را بازشناسند.
با این وجود، گفتار و رفتارهای بعدی دولتمردان ترکیه نشان داد که آنها بر جهل خود تاکید داشته و نمیخواهند از سیاستهای اشتباه و توهم انگیز خود دست بردارند. شاید بتوان گفت، همان موضوعی که موجب خروج نام دولت کودککش عربستان از لیست سیاه سازمان ملل شد؛ موجب شده است که ترکیه بسوی کشورهای مرتجع عرب کشیده شده و بیشتر از قبل در روابط با ایران به اشتباه افتد.
به نظر میرسد آنچه موجب این اشتباه شده است؛ قراردادهای اقتصادی و طمع سرمایهگذاری عربستان و برخی دیگر از کشورهای عربی در ترکیه، باشد. هر چند توهمات دولتمردان ترک بر کسی پوشیده نیست، ولی کمترین انتظار از آنها این بود که در مسیر تقابل با ایران، دنبالهرو دولتهای مرتجع عرب نباشند. چه بسا دولت ترکیه نمیداند یا فراموش کرده است که خود این دولتها برای بقا، به حمایت غرب، به ویژه آمریکا نیازمند بوده و به خاطر اجرای سیاستهای آنها در منطقه، پا بر جا هستند. به کلامی دیگر این کشورها برای بقا، نوکری آمریکا را میکنند و شایسته نیست که ترکیه نوکری نوکران آمریکا را بکند. بر این باوریم که جایگاه مردم فهیم ترکیه بسیار بالاتر از این است که دولتمردانشان در خدمت منافع آمریکا باشند. بهتر است به دولتمردان ترک یادآوری شود که شما در جایگاهی قرار ندارید که به تقابل با منافع ایران بپردازید و اگر تاریخ 38 ساله ایران پس از انقلاب اسلامی را بررسی کنید، مشاهده خواهید کرد که ایران در مقابل مجموع ابرقدرتهای فعلی و سابق سر خم نکرده و به مقابلۀ پیروزمندانه با آنها پرداخته است. احقاق حقوق ایران در جنگ 8 ساله تحمیلی و برنامه صلح آمیز هستهای نمونههایی از این موارد هستند که علیرغم فشارهای قدرتهای استکباری و نوکران آنها، به بار نشست.
البته ناخرسندی دولتمردان ترکیه از ملت غیور ایران قابل فهم است، چرا که آنها همراه با اربابان عرب و غربی خود نتوانستهاند علیرغم تمامی حمایتهای مختلف خود از داعش، دولتهای قانونی مورد حمایت ایران در سوریه و یمن را سرنگون کنند. شایسته است دولتمردان ترکیه از همسویی با دولتهای مرتجع عرب دست برداشته و تا دیر نشده چشمانشان را بروی واقعیات باز کنند.
شایسته است دولتمردان ایران اسلامی نیز در قبال رفتارهای خصمانه ترکیه مصلحت اندیشی را کنار گذاشته و سیاستهای مناسبی را برای حفاظت از منافع ملی اتخاذ کنند. در این زمینه مردم ایران و گروههای سیاسی مختلف میتوانند به دولت کمک شایانی کنند. سفر تعداد زیادی از هموطنان به ترکیه برای گشت و گذار نه تنها درآمدهای کلانی را نصیب آن کشور میکند، بلکه موجب جذب گردشگران کشورهای دیگر هم برای سفر به ترکیه میشود. چنانچه گردشگران ایرانی به هشدارهای وزارت امور خارجه، سفارت و سرکنسولگریهای کشورمان در ترکیه در قبال خطرات موجود جانی، توجه کرده و از سفر به این کشور خودداری کنند، گردشگران دیگر خارجی نیز احساس خطر خواهند نمود. باید پرسید چرا باید با سفر به ترکیه به اقتصاد کشوری کمک کنیم که با دشمنان ایران همصدا شده است؟
*کارشناس مسائل منطقه