ترویج بی‌اخلاقی‌ها در لیگ برتر والیبال

به گزارش نما به نقل از تسنیم: یکی از پیچیدگی‌ها و خاصیت‌های تکنولوژی، وابستگی انسان‌ها به آن پس از تثبیت کارایی آن است. امروزه تصور زندگی بدون برق، تلفن و موبایل، غیرممکن است در حالی که انسان قرن‌‌ها بدون این گونه تکنولوژی‌ها به سر برده است.

تکنولوژی به کار گرفته شده در ورزش هم به همین شکل است. برای مثال تا وقتی سیستم ویدئوچک وارد والیبال نشده بود، بازیکنان به رأی داور اکتفا می‌کردند ولی با ورود تکنولوژی چشم عقاب و ویدئوچک، بازیکنان از یک میلیمتر حق خود هم پا پس نمی‌کشند. این امر تا آنجا پیش رفته که شاهد بداخلاقی‌ها در این زمینه هستیم. توهین و فحاشی به کاری روتین در بازی‌های والیبال تبدیل شده و بازیکنان دیگر از احکام کمیته انضباطی و سازمان لیگ حسابی نمی‌برند، چراکه می‌دانند با «ریش سفیدی» همه چیز حل خواهد شد.

سیستم ویدئو چک برای نخستین بار در لیگ جهانی سال 2016 و با سختی‌های فراوان وارد ایران شد و مورد استفاده قرار گرفت. حساسیت و سرعت بالای ورزش والیبال، مسئولان را مجاب کرد که در مرحله پلی‌آف لیگ برتر نیز از این تکنولوژی استفاده کنند ولی ویدئوچکی که در خانه والیبال مورد استفاده قرار گرفت با سیستمی که فدراسیون جهانی پیش بینی کرده بود، تفاوت و در واقع محدودیت‌هایی داشت و همه مناطق زمین را پوشش نمی‌داد.

توقعی که بازیکنان در استفاده از سیستم ناقص ویدئو چک برای رفع اختلاف نظر خود با داور و بازیکنان حریف دارند کاملاً به حق است ولی عدم کارایی مناسب آن در برخی‌بازی‌ها باعث عصبی شدن بازیکنان و کادر فنی و به حاشیه رفتن مسابقه می‌شود.


علاوه بر این در لیگ جاری، وتو شدن چندین باره رأی سازمان لیگ، اقتدار این سازمان را زیر سوال برده است. اخراج تیم صالحین ورامین بازگشت آن به لیگ، نمونه بارز این عدم اقتدار بود که نتیجه آن، حساب نبردن بازیکنان از سازمان لیگ است.

فدراسیون والیبال با توجه به بودجه‌ای همیشه آن را به رخ فدراسیون‌های دیگر کشیده و مجموعه تحت فرمان داورزنی را با دیگر فدراسیون‌ها متمایز کرده است، باید تکنولوژی ویدئوچک و همچنین استفاده صحیح از آن را عملیاتی کند. ضمن اینکه سازمان لیگ مقتدر، می‌تواند تضمین کننده برگزاری یک لیگ قوی و در پی آن داشتن یک تیم قدرتمند باشد.