مصطفی پاک نهاد- این روزها خبری در صدر رسانه ها قرار گرفته و آن هم تبادل زندانی های بین ایران و آمریکاست که برای چندمین بار در طول یک سال گذشته رخ داده است. این بار جمهوری اسلامی ایران «مارتین وایت» نظامی سابق آمریکا را در برابر آزادی «مجید طاهری» دانشمند کشورمان مبادله کرد.
پس از تبادل زندانیان اخیر بین ایران و آمریکا ترامپ بار دیگر پس از ماه ها سکوت، بر طبل مذاکره با ایران میکوبد و در دو توییت مجزا، اشتیاق و تمایل خود را برای مذاکره با ایران را نشان می دهد دونالد ترامپ در واکنش به آزادی مایکل وایت، زندانی آمریکایی در ایران که در برابر آزادی مجید طاهری رخ داد، در توییتی نوشت: از زمانی که من سر کار آمدهام، بیش از ۴۰ گروگان و زندانی آمریکایی را به خانه آوردهایم. از ایران ممنونم؛ این نشان داد که توافق ممکن است!
ترامپ چند ساعت بعد در توییتی دیگر درباره تمایلش به مذاکره با ایران صریحتر سخن گفت و نوشت: خیلی خوب و هیجانانگیز است که ما مایکل را در خانهمان داریم. از ایران تشکر میکنم. برای توافق جدید تا انتخابات آمریکا صبر نکنید! من برنده خواهم شد. اکنون میتوانید توافق بهتری داشته باشید! در واقع این دومین بار است که ترامپ از ایران در کمتر از چند ماه به خاطر تبادل زندانیان تشکر میکند. بار قبلی درباره آزادی ژیائو وانگ بود. همچنین در همان توئیت ترامپ دوباره بحث مذاکره را پیش کشیده بود. این نوع حرکت ها از سوی ترامپ بیانگر این است که آمریکا در مقابل ایران تنها 2 راهکار را پیش رو دارد ۱. با ایران وارد یک مذاکره دوجانبه شود ۲. با ایران وارد یک رویکرد تقابلی سخت شود.
گزینه ی دوم به دلیل وجود شرایط موجود در کشور آمریکا و همچنین ضرورت دوری از تنش، مدنظر آمریکا نیست؛ بنابراین تنها راه امید آمریکاییها گزینه اول است. برای ایجاد شرایط مذاکره (بخوانید گرفتن امتیازهای بیشتر از ایران)، ترامپ دو پیشفرض را در دستور کار خود قرار داده است: اول؛ فشار های اقتصادی به ایران که از آن به «فشار حداکثری» یاد میشود. واشنگتن قصد دارد به سیاست تحریمهای شدید اقتصادی ادامه دهد تا ایران به میز مذاکره درباره موضوعاتی همچون برنامه هستهای بیاید گزینه ی دوم ؛ القای این امر به ایران که ترامپ پیروز انتخابات آینده خواهد بود. به نظر میرسد ترامپ به دنبال آغاز مذاکراتی جدید با ایران برای کسب یک دستاورد در سیاست خارجی خود است
با این دو پیشفرض، آمریکاییها امیدوارند ایران را دوباره به میز مذاکره بکشانند تا هر آنچه را که تاکنون در آن موفق نبودهاند، در مدت یکساله آینده به دست آورند.