اول شما بگویید در مذاكره مجدد نوبت واگذاری كدام سرمایه ملی است؟

تا شرایط اقتصادی در وضعیت نامساعدی قرار می گیرد و قیمت ارز سیر سعودی را طی می کند، موضوع مذاکره از جانب برخی از چهره ها و رسانه های داخلی مطرح می شود.
چیزی که این افراد مدام آن را تکرای می کنند این است که نظام جمهوری اسلامی تا چه زمان میخواهد با سیاست مقاومت در برابر آمریکا و مذاکره نکردن با ابر قدرت جهانی موجب افزایش فشارهای اقتصادی بر مردم شود.

اما بهتر است این افراد به یک سوال پاسخ بدهند و آن این است که تا چه زمانی به بهانه ی حل مشکلات اقتصادی حاضرند با غرب مذاکره کنند و امتیاز بدهند و اتفاقی هم در عرصه اقتصادی برای کشور رخ ندهد؟

واقعا فراموش کرده اند این اروپا و آمریکا بودند که با نقض های پی در پی زیر میز برجام زده و آن را نابود کردند؟ جالبتر این است که این جماعت مدعی پیش تر می گفتند که چون ترامپ در موضع قدرت است باید با او مذاکره کرد و ایران راهی جز مذاکره ندارد و حال می گویند چون ترامپ به دلایل اقتصادی و سیاسی در موضع ضعف قرار دارد، امروز بهترین موقعیت برای مذاکره با آمریکاست! بلاخره مذاکره ما با آمریکا به دلیل ضعف است یا اینکه چون ترامپ قوی است باید مذاکره کنیم؟ وانگهی دولت آقای روحانی از سال 92 مذاکره با آمریکا را در مسائل هسته ای انجام داد و تیم سیاست خارجی دولت برای رسیدن به توافق و برداشتن تحریم‌ها، بی‌سابقه‌ترین محدودیت‌ها را در صنعت هسته‌ای و گسترده‌ترین و سخت‌گیرانه‌ترین نظام بازرسی‌ها را پذیرفت. حامیان مذاکره نمی خواهند قبول کنند که با تمامی امتیازاتی که دولت جناب روحانی در ازای برداشتن تحریم ها در برجام به غربی ها داد هیچ اتفاقی نیفتاد و تنها این عقب نشینی باعث نابودی بخش های مختلف صنعت هسته ای شد.

به راستی برای مذاکره مجدد ایران با آمریکا، اینبار کشور ما باید از کدامین حق مسلم خود صرف نظر کند؟ جدای از اینکه زمان زیادی از بد عهدی غرب به کشورمان نمی گذرد و هنوز جسم بی‌جان برجامی که اروپا و آمریکا نابودش کرده‌اند در جلوی دیدگان ما قرار دارد؛ ایران با کدام تضمین باید مجدداً به اروپا و آمریکا اعتماد کند و پای در مذاکرات جدید بگذارد؟