به گزارش نما، روزنامه «کیهان» در ویژههای خود نوشت:
این روزنامه در یادداشتی با طرح این موضوع که طیف اصلاحطلبان فاقد استراتژی یا شخصیت جدید است، مینویسد: بعد از کنارهگیری عارف از شورای عالی اصلاحطلبان، خط یا شیر انداختن برای تعیین رئیس شورای عالی اصلاحطلبان رواج یافته است.
اما آن مهم نیست، آیا در همه مجموعه اصلاحات، برنامهای قوی و توجیهپذیر جهت مردم، برای رقابت ۱۴۰۰ وجود دارد، بعید میدانم. گیرم که این برنامه وجود داشته باشد. آیا کاراکتری که تجسم این برنامه باشد (کاراکتری دستنخورده، مورد تایید گروهها، منسجم و نسبتا جوان و فاقد پتانسیل رای منفی). در واقع پاسخ این سوال است که امکان استراتژی ریختن برای ۱۴۰۰ را ممکن میکند.
اصلاحات با همه ادعاها درباره تحزب و کار تشکیلاتی، انگار فاقد توان فرزندآوری برای ۱۴۰۰ است. نه کاراکتری که سر و زلفی داشته باشد که دلها را ببرد، نه کاریزمای شخصیتی جذابی، نه آنکه مستقل از دولتی نامحبوب باشد؛ یا اینکه شخصا بتواند ثابت کند، حیاتی قوی در سیاست داشته و در آینده ایرانیان موثر است. در واقع کاندیدای اجارهای اصلاحات بیشتر به خاطر آن است که خودش نیرو ندارد یا توان توافق بر سر آن و متقاعد کردن مردم را برای رای به آن ندارد. لذا کاندیدا اجاره میکند و نق هم میزند که ما خود کاندیدا نداشتهایم! این بازی دیگر نخنما و این کار فاقد حداقل مسئولیت سیاسی است.
در کمتر از یک سال، قدیسان شورای اصلاحات باید معجزهگری کنند و اعجازی بیافرینند که استراتژیشان، پیروزی این کاراکتر قوی باشد. کاندیدای اصلاحات البته ساختنی و حتی عصای مصلحت شمشیر کردنی است. ولی همه مشکل این است که شورای عالی اصلاحطلبان، اعتبارش را به سبب تصمیماتش از دست داده است و باید اول خود و برنامه دقیق ساختن کشور را بسازد تا بتواند کاندیداسازی کند. آیا برای این دو کار آمادگی دارد؟ کار سوم شور و هیجان و اقبال مردمی است که تا گردن در ناکارآمدی اقتصادی رفتهاند و به غیر سیاسیترین وضعیت روانی، برای کار ایجابی و رای دادن بیاعتنا شدهاند.