چرا مكانیسم ماشه‌ای را پذیرفتند كه یكطرفه است؟

مرور اظهارات سال ۹۴ وزیر خارجه در جمع نمایندگان مجلس و در نشست كمیسیون ویژه برجام نشان می‌دهد چگونه «سازوكار عجیب حل و فصل اختلافات» به‌طرف ایرانی تحمیل شده است.

به گزارش نما، کیهان در ویژه های خود نوشت: به گزارش رجانیوز، آقای ظریف در این نشست درباره مکانیسم ماشه می‌گوید بازگشت‌پذیری، مصالحه‌ای بوده برای رفع تحریم (تعلیق) وگرنه طرف مقابل آماده برداشتن تحریم‌ها نبود!

ظریف در ادامه می‌گوید: بازگشت‌پذیری دست ما را بازتر می‌گذارد و در صورتی که طرف مقابل مرتکب نقض اساسی - Significant Noncomplince- شد ما سریع‌تر از طرف مقابل برمی‌گردیم!

وی در ادامه با اشاره به این‌که بازگشت‌پذیری یک واقعیت دوطرفه است می‌افزاید: تحریم‌های شورای امنیت خاصیتی داشت که نیاز به تصمیم‌گیری مجدد داشت و با استفاده از ابزاری که تاکنون استفاده نشده!! توانستیم شرایطی را پیش بیاوریم که بازگشت‌پذیری را غیرممکن می‌کند.

اکنون پرسش اینجا است که چگونه مکانیزم بازگشت‌پذیری در برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ به نفع ایران تنظیم شده، که دولت حتی پس از خروج آمریکا از برجام هم دستش از شکایت بسته ماند و پیش از آن هم در دولت اوباما زمانی که تحریم ایسا اعمال شد و وزیر امور خارجه اذعان کرد این اقدام مغایر برجام است، ظریف فقط به نامه‌نگاری با موگرینی و فشار ایمیلی اکتفا کرد؟

پاسخ سؤال رجانیوز این است که در صورت شکایت هر یک از طرفین توافق و در صورتی که سرانجام کار به شورای امنیت برسد، طرف‌های ایران می‌توانند بدون جلب نظر سایر اعضای شورای امنیت، به شکل اتوماتیک تحریم‌ها را برگردانند.

۱۳۹۹/۶/۳۱

اخبار مرتبط