چند وقت پیش گزارشی از سخنگوی گمرک رسانه ای شد که نشان دهنده ی ظرفیت های اقتصادی کشورمان بدون تکیه بر نفت بود در این گزارش آمده بود که:«ایران در ۵ ماهه ابتدایی امسال بالغبر ۴ هزار و ۵۲۷ تن انواع پوشاک به ارزش ۳۵ میلیون و ۱۹۰ هزار و ۵۲ دلار به بیش از ۲۹ کشور جهان صادر کرده است؛ این در حالی است که کشورهای مقصد پوشاک ایران در سال گذشته صرفاً ۴ کشور افغانستان، روسیه، عراق و یمن بوده است.» آنچه در این گزارش دارای اهمیت است این است که برند پوشاک ایرانی در کشورهای مطرحی مانند استرالیا، آلمان، کره، ژاپن، امارات، انگلستان، ایتالیا، ترکیه، کانادا، سوئیس، پاکستان، دانمارک و کویت خریدار دارد
طبق نظر کارشناسان ظرفیت اشتغال زایی در صنعت پوشاک کشورمان چیزی حدود 2 میلیون شغل است این در حالی است که امروزه کمتر از 600 هزار نفر در این حوزه مشغول فعالیت هستند و 50 درصد ظرفیت تولید پوشاک خالی است. این در حالی است که در این صنعت ظرفیت ارزآوری 10 میلیارد دلاری وجود دارد ورود به این صنعت می تواند مشکلات اشتغال کشور را حل کرده تا جایی که نیاز به واردات نیرو کار نیز لازم می شود .
در کشورهای همسایه مان 28 رشته برای صنعت پوشاک وجود دارد این در حالی است که در کشور ما تنها 3 رشته در صنعت پوشاک وجود دارد و باید تغییر نگرشی در این عرصه ایجاد و رشته های مرتبط با آن جدی گرفته شود. مشکل دیگری که در زمینه ی صنعت پوشاک کشورمان احساس می شود این است که حدود 60 درصد از پوشاک تولیدی پوشاک های کلاسیک مثل کت و شلوار و لباس های رسمی و مجلسی هستند این در حالی است که در سایر کشورها 50 درصد پوشاک تولیدیشان روزانه است و مصرف بالایی دارد و این امر نشان می دهد که تولید پوشاک در ایران با توجه به نیاز روزانه ی مردم صورت نمی گیرد
با توجه به اینکه صنعت پوشاک در کشورمان می تواند ارزآوری بالایی داشته باشد باید در حوزه طراحی پوشاک، برندسازی، سیاستگذاری برای خردهفروشی، متوازنسازی تولیدات پوشاک در کل کشور، محدودسازی واردات، مبارزه با قاچاق و سروسامان دادن به فعالیتهای مناطق آزاد گامهای بلندی برداریم تا با استفاده از ظرفیت موجود بتوانیم قدرت پول سازی را افزایش داده و یک قدم به اقتصاد مقاومتی نزدیک تر شویم