زهرا هنربخش- براساس مصوبه ستاد ملی کرونا، خواستن عذر مستأجر به دلیل نداشتن پول بیشتر ممنوع است، همچنین افزایش اجاره فقط تا سقف تعیین شده مجاز است و مستأجر تنگدست می‌تواند بدون ترس و نگرانی در همان خانه‌ای که هست بماند تا سه ماه بعد از پایان بیمارى کرونا و سفید شدن اوضاع جامعه. مصوبه ستاد ملی كرونا این موارد را می‌گوید اما فقط در حد حرف باقى مانده و خبری از نظارت و پیگیری نیست.
افزایش روزافزون اجاره‌بها
وقتی قیمت املاك به طور ناگهانى بیشتر از یک و نیم الی دو برابر افزایش مى‌یابد، طبیعتاً رهن یا اجاره‌خانه نیز بالا می‌رود و این موضوع در حالی است که درآمد مستأجران هرگز به این اندازه بالا نرفته و همین نیز سبب مشكلات و نگرانی‌هاى متعددى براى آنها مى‌شود.
ما انسان‌ها همیشه از بی‌فكرى مسئولان گلایه می‌كنیم و انتظار داریم مسئولان به فكر ما باشند، در صورتى كه وقتی نوبت به خودمان مى‌رسد فراموش مى‌كنیم كه انسانیت و مرام و بزرگى به مسئولیت داشتن و كاره‌اى بودن نیست. انسانیت یعنی وقتى مى‌توانیم و دستمان مى‌رسد كارى كنیم و دلى را شاد كنیم. متأسفانه هرچه زمان می‌گذرد قیمت خانه نیز روز به روز افزایش مى‌یابد و مبلغ پول ودیعه مستأجران به همان صورت ثابت می‌ماند و همین سبب مى‌شود تا بسیاری از مستأجران با پولی که دارند دیگر توانایى پیدا كردن مسکن مناسب را نداشته باشند. با توجه به اوضاع اقتصادى جامعه نمى‌توان به كمك و تسهیلات دولتی نیز امیدى داشت و تنها مى‌توان گفت با ترویج رفتار منصفانه میان صاحبخانه‌ها می‌توان مشکلات را تا حدودی حل کرد.
دلسوزی نسبت به همنوعان و ناتوانان
دین اسلام مسلمانان را در همه حال به ترحم و دلسوزى نسبت به همنوعان و ناتوانان دعوت نموده و در آیات و احادیث و روایات متعددى از معصومین(ع) درباره نیكى و احسان به یكدیگر بر اساس روحیه دلسوزى و غمخوارى سفارش شده است. نرم‌خویى و خوش‌رفتارى با مردم را بهترین و با فضیلت‌‌ترین اعمال انسان معرفى نموده و سختگیرى و تندخویى نسبت به انسان‌ها را معادل شرک و کفر ذکر کرده‌اند، چنانچه حضرت امام باقر(ع) از پدر بزرگوارش امیرالمؤمنین على(ع) نقل کرده است: آن حضرت فرمود که براى متقین و پرهیزگاران و دینداران علائم و آثارى است که به وسیله آنها معلوم و شناخته مى‌شوند و حضرت پس از شمردن چند نشانه یکى را هم دلسوزى و غمخوارى ضعفا و ناتوانان و بیچارگان نام برد.
همچنین خداوند متعال در قرآن مجید، مهربانی و رحمت را به عنوان آشکار‌ترین صفت پیامبر اكرم(ص) معرفی می‌نماید و می‌گوید:«وَ مَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَه لِلْعَالَمِینَ؛ ما تو را نفرستادیم مگر اینكه رحمتی باشی برای همه جهانیان...»
مصوبه‌ای برای مستأجران در ایام کرونا
امروزه و در این شرایط كه مردم با توجه به شیوع بیمارى كرونا و تعطیلى بسیارى از مشاغل برای افرادی که توان مالی چندانى ندارند، مستأجر هستند و در حال حاضر نیز با توجه به اوضاع اقتصادى جامعه، درآمدى ندارند، تأمین مخارج زندگی و اجاره‌بهاى مسكن به مراتب سخت‌تر از بقیه است. از همین رو، دولت و مجلس درصدد تنظیم قانون روابط موجر و مستأجر جدیدی برآمدند تا بتوانند هرچند اندك، به آنها برای بهبود و سامان بخشیدن به شرایط‌شان کمک کنند.
در ۲۸ تیر ماه ۹۹ مصوبه‌ای در این خصوص تصویب شد تا شرایط نامساعد و گوناگون موجود را تحت پوشش قرار دهد. این مصوبه به صورت زیر مطرح شد:
«با عنایت به شرایط اقتصادی تحمیلی بر کشور ناشی از شیوع ویروس کرونا و همچنین تحریم‌های ظالمانه و با ضرورت لحاظ حمایت از اقشار آسیب‌پذیر، تمامی قراردادهای اجاره مربوط به املاک مسکونی استیجاری که تا تاریخ 08/04/1399 هنوز تمدید نشده است، در صورت عدم‌توافق بین طرفین و تمایل مستأجر، تا سه ماه پس از اعلام رسمی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی نسبت به پایان شیوع کرونا و اتمام شرایط اضطراری تمدید می‌گردد.
البته افرادی که ملک استیجاری آنها مورد نیاز خود و بستگان درجه یک آنهاست، از این مصوبه مستثنى می‌باشند. همچنین حداکثر افزایش میزان اجاره‌بها یا مبلغ رهن برای شهر تهران تا ۲۵درصد، کلانشهر‌های دیگر (مشهد، تبریز، اصفهان، شیراز، کرج، اهواز، قم و کرمانشاه) تا ۲۰درصد و سایر شهرهای کشور تا ۱۵درصد خواهد بود.»
این مصوبه با تمام نواقصى كه دارد نیازمند توجه عموم و بالاخص صاحبخانه‌ها جهت مراعات حال مستأجرین مى‌باشد تا بتواند گره‌اى از مشكلات آنان باز كند.
به دیگران رحم کنیم تا به ما رحم شود
باید بدانیم این خود ما هستیم که در موقعیت‌های مختلف می‌توانیم در کنار هم و با دلگرمی، امید و همدلی و دلسوزى نسبت به یکدیگر شرایط سخت را برای هم آسان کنیم.
اگر صاحبخانه‌ها در این شرایط مدارا نمایند و اجاره را افزایش ندهند و اگر هم مجبور به افزایش اجاره بها هستند،کمترین رقم را برای افزایش در نظر بگیرند، همدلى و عطوفت میان مردم رواج یافته و مى‌توان با خیال راحت از این شرایط سخت عبور كرد.
در آموزه‌های دینى و رهنمودهاى دین مبین اسلام آمده است كه نیاز مسلمانان را باید قبل از درخواست‌شان شناسایی و آنها را برطرف کرد و اینكه هرگاه اموالى اضافه داشتیم، آن را به دیگران انفاق نماییم.
به نقل از مفضل بن عمر، امام صادق(ع) فرمود: «هر کس دارای خانه‌ای اضافه باشد و مؤمنی برای سکونت به آن احتیاج داشته باشد و وی از او دریغ دارد، خداوند عزّوجل فرشتگان را خطاب مى‌فرماید که ای ملائکه من، بنده من به مسکنی براى بنده دیگرم در دنیا بخل ورزید، به عزتم سوگند او را هرگز در بهشت جای نخواهم داد؛ مَنْ کَانَ لَهُ دَارٌ وَ احْتَاجَ مُؤْمِنٌ إِلَی أَنْ یَسْکُنَ‌ها فَمَنَعَهُ إِیَّا‌ها قَالَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ مَلَائِکَتِی عَبْدِی بَخِلَ عَلَی عَبْدِی بِسُکْنَی الدُّنْیَا وَ عِزَّتِی لَا یَسْکُنُ جِنَانِی أَبَداً. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، النص، ص 24)
در روایتی آمده است: اگر شخصى بتواند نیاز برادر مؤمنش را برطرف کند و این کار را نکند، خداوند متعال او را به این بلا دچار می‌کند که به جای نیاز دوستان خدا، نیاز دشمنان خدا و گناهکاران را بی هیچ جیره و مواجبی، مرتفع نماید و به عذاب الهی دچار شود. (الکافی، جلد ۲، صفحه ۳۶6)
این گونه آیات و روایات ما را به مدارا و مردم‌دارى با دیگران و آسان‌گیری نسبت به مردم رهنمون مى‌سازد. حضرت رسول‌اکرم(ص) فرمودند: «ارحم من فی‌الارض، یرحمک من فی‌السماء» به اهل زمین رحم کن تا آنکه در آسمان است تو را رحم کند.
منبع: جوان انلاین
