انتظارات از وزیر ورزش دولت سیزدهم

محمد رضا کاظمی- آفتاب بخت دولت دوازدهم رو به افول است و بزودی آفتاب دولت سیزدهم چشم ها را روشن خواهد کرد. هنوز مشخص نیست رییس دولت آینده کدام یک از نامزد های تایید صلاحیت شده خواهد بود. همین قدر می توان گفت عملکرد ضعیف دولت روحانی همگان را به این باور رسانده که مدعیان اصلاحات و تدبیر، امیدی در دلها ایجاد نکردند و گشایشی در زندگی مردم به وجود نیامد. این ناامیدی و ضعف در تمام بخش ها از جمله ورزش نیز کاملا مشهود بود. بر همین اساس قاطبه جامعه ورزش به دنبال تغییرات در سیاست ها و شیوه اجرای ورزش هستند.

واقعیت این است که مسعود سلطانی فر نیز همانند بسیاری از وزراء و دست اندر کاران دولت دوازدهم نتوانست مخاطبین خود را راضی کند. او به عنوان کامپیوتر ورزش معرفی شد اما در نهایت معلوم شد توان چرتکه انداختن در ورزش را هم نداشته است. ذکر تمام مشکلات عرصه تربیت بدنی و جوانان از ضعف ساختار و دیپلماسی گرفته تا مشکلات قهرمانان و پیشکسوتان مثنوی هفتاد من کاغذ است که در این مختصر نمی گنجد. درست به همین دلیل قاطبه مردم کوچه، بازار و جامعه ورزش خواهان تغییرات بنیادین در نحوه نگرش و سلوک وزیر آینده ورزش هستند. مردم از وعده و وعید های بسیار دولت فعلی خسته و امیدوار به استقرار دولت و رییس جمهوری هستند که نسبت به اصول پایبند باشد. فردی که با قاطعیت و صلابت در برابر تبعیض و بی عدالتی ایستادگی و مانع دو قطبی شدن جامعه به فقیر وغنی باشد. بدیهی است ارکان این دولت از جمله وزیر ورزش آینده باید بسیاری از کم و کاستی های کنونی را برطرف و مشکلات را مرتفع کند.

قریب به یک قرن از حضور ورزش ایران در میادین بین المللی سپری می شود و ما در طول این دهه تنها به مدال آوری چند رشته دل خوش کرده ایم در حالیکه این مملکت و این سرزمین سرشار از استعدادهای درخشان است که در صورت توجه و پشتیبانی توان کسب مدال در اغلب رشته های ورزشی را دارند.‌ اکنون زمان آن فرارسیده تا پس از گذشت چهار دهه از پیروزی انقلاب، وزیری اداره امور ورزش و جوانان را در دست بگیرد که باور داشته باشد ما می توانیم در اغلب رشته ها به غیر از کشتی و وزنه برداری هم به مدال و افتخار برسیم. ایمان داشته باشد که در صورت گسترش ورزش عمومی سلامت جامعه تضمین و هزینه های سرسام آور پزشکی مردم کاهش خواهد یافت. جامعه ای که ورزش می کند پرنشاط و امیدوار به حیات خود ادامه می دهد و این امر یکی از آرمان های جوامع بشری است. مردم دنبال مسئول ورزشی هستند که صرفنظر از خط و ربط سیاسی اهتمام خود را صرف به کارگیری نیروهای خلاق، متخصص و معتقد به اصول کند. همه چشم به انتخاب رییس جمهوری امتحان پس داده، توانمند و اصولگرا دارند تا بتواند کابینه ای کارآمد، مردمی و تلاشگر را برای رفع مشکلات کنونی معرفی کند. این وضعیت در انتخابات شوراهای شهر و روستا نیز صادق است. در این بخش هم نیاز فراوان به منتخبینی صالح و درد آشنا داریم تا بتوانند طی چهار سال آینده افق تازه ای را پیش چشم جامعه ترسیم کنند. این امر ممکن است و امیدواریم روز موعود که بسیار نزدیک است مردم ایران بهترین گزینه را انتخاب کنند.