جنجال حضور فلاحیان در همایش روحانی

به گزارش نما؛ روحانی اصلاح طلب نیست، این را تقریباً همه اصلاح طلبان می‌دانند چه آنهایی که به روی خود می آورند و بر این موضوع به عنوان نقطه ضعف روحانی تاکید می کنند و چه آنهایی که ترجیح می دهند پای این بحث ها را فعلاً به میان نکشند تا رییس جمهور منتخب بدون حاشیه به چینش کابینه اش بپردازد کابینه ای که قرار است با تدبیر و امید مشکلات کشور را حل کند.

به گزارش افکارنیوز ، از همان روزهای آغازین رقابت های انتخابات ریاست جمهوری و حضور حسن روحانی در میان کاندیداها موضوع اصلاح طلب بودن و یا اصولگرا بودن روحانی به بحثی داغ میان کاربران فضای مجازی و بعضاً برخی از مردم کوچه و بازار تبدیل شد.

در مورد دوم البته اهمیت بحث کمتر بود چرا که بیشتر مردم احتمالاً اصلاح طلب و یا اصولگرا بودن یک کاندیدا را چندان نکته قابل اعتنایی برای انتخاب خود تلقی نمی‌کنند و این واقعیتی است که در انتخابات های ۱۶ سال گذشته همواره سیاسیون را غافلگیر کرده است.

در مورد حسن روحانی البته کشف واقعیت به این دلیل در خور اهمیت تشخیص داده شد که در سوی دیگر رقابت های انتخاباتی محمدرضا عارف کاندیدای اصلاح طلب نیز حضور داشت کاندیدایی که تلاش می کرد با تکیه بر پیشینه اش در دولت دوم سید محمد خاتمی سرمایه اجتماعی اصلاح طلبان را به سود خود بسیج کند.

در نهایت این حسن روحانی بود که از میان ۶ نامزد باقی مانده توانست پیروز انتخابات لقب بگیرد. اما روحانی به راستی متعلق به کدامیک از جناح های رقیب در جمهوری اسلامی است؟

اصلاح طلبان تلاش می کنند حمایت سید محمدخاتمی و اکبرهاشمی رفسنجانی از روحانی را دلیل اقبال ۱۸ میلیونی مردم به او تفسیر کنند و اصولگرایان طیف سنتی در چند موضع متفاوت در نهایت به این نتیجه رسیده اند که با تکیه بر سابقه روحانی در جامعه روحانیت مبارز مهمترین تشکل اصولگرا خود را در روزهای شیرین شیخ دیپلمات شریک کنند.

تیم تبلیغاتی حسن روحانی با زیرکی تاکنون توانسته است از مصادره رییس جمهور منتخب به سود یک جریان خاص جلو گیری کند چرا که به خوبی می داند در شرایط کنونی کشور موضع گیری علیه هر کدام از گروه های سیاسی نه تنها نفعی برای رییس جمهور نخواهد داشت بلکه موجب صف آرایی سنگین هواداران هر کدام از جناح ها علیه دولت خواهد شد سیاستی نسبتاً موفق که هاشمی رفسنجانی نیز در اوایل دهه هفتاد در پیش گرفت و توانست کابینه اش را تاحدی فراجناحی اداره کند هر چند همان روزها هم بسیاری معتقد بودند کفه سنگین کابینه هاشمی نهایتاً به نفع راست ها می چربید.

در مورد موضع گیری سیاسی روحانی باید گفت اصلاح طلبان بیشتر نگرانند، چرا که تمام سرمایه اجتماعی شان را برای پیروزی او بسیج کردند و حال اگر از او روی خوش نبینند باید جواب هوادارانشان را هم بدهند.

هواداران جریان اصلاحات در حال حاضر آنقدر به حسن روحانی با تردید نگاه می کنند که صرف حضور علی فلاحیان در همایش تقدیر از اعضای ستاد انتخاباتی روحانی را برنتافته و انتقادهای گزنده ای را نثار رییس جمهور منتخب کنند.

حضور علی فلاحیان وزیر اطلاعات هاشمی رفسنجانی در همایش روحانی در روزهای اخیر را می توان نخستین شوک پس از انتخابات به جریان اصلاحات عنوان کرد. امری که اگر چه با توضیحات کاملی از سوی صفحه ستاد روحانی در شبکه های اجتماعی به آن پاسخ داده شد اما به هر حال حساسیت های زیادی را هم در دل کسانی برانگیخت که به روحانی رای داده بودند.
در همین زمینه یکی از این صفحات در شبکه اجتماعی فیس بوک نیز توضیحاتی را منتشر کرده و در عین حال از گسترش شایعات در این باره نیز انتقاد کرده است.

در توضیح این صفحه آمده است:
"در روزهایی که متاسفانه عده ی بسیاری کمین کرده اند برای داستان سرایی و تهمت بهتر است قبل از به راه افتادن داستان های عجیب و غریب در مورد حضور آقای فلاحیان در جلسه ی تجلیل از اعضای ستاد دکتر روحانی، چرایی و چگونگی حضور ایشان را توضیح دهیم. ایشان بدون دعوت و با تیم حفاظتی ویژه خودشان در این جلسه حاضر شدند. این حضور بیش از همه دکتر روحانی و مشاوران را متعجب و ناراحت کرد. بارها از ایشان [فلاحیان] خواسته شد اگر اصرار بر حضور در جلسه دارند به ردیف های آخر بروند زیرا چند ردیف جلو اختصاص به مشاوران و همراهان دکتر روحانی در زمان انتخابات دارد اما تنها پاسخ ایشان این بود که جای من راحت است!
طبیعتا در شان افراد حاضر در جلسه نبود که با ایشان درگیر شوند، خصوصا با شناختی که از رفتار محافظان ایشان وجود دارد.

به امید روزی که شناختمان از افراد و عدم تکیه به شایعات باعث شود چنین توضیحات غیر ضروری بیان نشود."

در هر حال شخص روحانی به خوبی می داند چنین اتفاقاتی ولو به دلیل ناهماهنگی هم که رخ بدهد می توان ضربه جبران ناپذیری بر وجهه رییس جمهور منتخب در نظر هواداران اصلاح طلبش وارد کند ضربه ای که روحانی با توجه به روزهای سخت پیش رو به هیچ وجه و از سوی هیچکدام از جناح ها آمادگی دریافتش را ندارد.

مواردی ناخواسته مانند این می تواند به چشم اسفندیار دولت یازدهم تبدیل شود، دولتی که همه منتظرند ببینند کلید سحرآمیزش در چهار سال پیش رو چند قفل را از زندگی مردم ایران خواهد گشود.