بگذارید وزیر را رئیس‌جمهور آینده انتخاب كند نه رئیس دولت اسبق!

سید محمد خاتمی، رئیس دولت اصلاحات كه در مراسم نمایش فیلم «گذشته» حاضر شده بود، در سؤالی پیرامون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت آینده گفت: فكر می‌كنم فرد مورد قبول این حوزه معلوم است و من اسم نمی‌برم و نمی‌گویم نامش احمد مسجدجامعی است!

سيد محمد خاتمي هشت سال در پست رياست‌جمهوري حضور داشته و به خوبي مي‌داند كه به جز چند وزارتخانه حساس، انتخاب ساير وزرا تنها با نظر شخصي رئيس‌جمهور صورت مي‌گيرد.

پس سخن گفتن از اينكه چه كسي دقيقاً وزير ارشاد خواهد بود از كسي كه به زير و بم كار آگاهي دارد، كمي غير عادي است. بهتر بود جناب خاتمي هم مانند بسياري از فعالان سياسي و فرهنگي تنها به حدس و گمان بسنده مي‌كردند و اين چنين قطعيت از خود به خرج نمي‌دادند. با آنكه احمد مسجد جامعي از همان روز‌هاي اوليه انتخاب دكتر روحاني به عنوان رئيس دولت يازدهم به عنوان يكي از گزينه‌هاي جدي تصدي پست وزارت ارشاد، مطرح بوده است، گزينه‌اي كه شايد تنها دليل مطرح شدن نامش انتصاب وي به دولت اصلاحات و حدس و گمان‌هايي مبني بر اينكه دولت يازدهم سعي خواهد نمود با جريانات اصلاح‌طلبانه ميانه‌رو بيشتر تعامل داشته باشد. مسجد جامعي پيش از اين يك بار ديگر نيز بر صندلي وزارت فرهنگ تكيه زده است؛ زماني كه عطاءالله مهاجراني، وزير فرهنگ خاتمي مجبور به استعفا شد. مسجد جامعي در طول وزارتش سعي كرد ميانه روي خود را داشته باشد به همين دليل هم از سوي تندرو‌هاي جريان اصلاحات و گروه راست كه بعداً به اصولگرايان معروف شدند، تحت فشار قرار گرفت. مديريت مسجد جامعي در وزارت ارشاد هيچ گاه مديريت برجسته و قابل ملاحظه‌اي نبوده است كه انتظار آن را داشته باشيم تا رؤساي دولت‌هاي بعدي باز هم به سراغ وي بروند. در ضمن تجربه هشت ساله اصلاحات و بعد از آن دو دولت نهم و دهم نشان داد كه مردم از هيچ كدام از اين طيف‌هاي سياسي رضايت ندارند و به همين دليل شخصي را براي رياست‌جمهوري انتخاب كرده‌اند كه وابسته به هيچ كدام از اين گروه‌ها نباشد. همان‌گونه كه حسيني، وزير ارشاد فعلي در مصاحبه‌اي اشاره كرد، نسبت به هيچ وزارتخانه‌اي به اندازه وزارت ارشاد، حدس و گمانه‌‌زني براي انتخاب وزير آتي وجود نداشته است. هر گروه و طيفي مي‌خواهند شخص مورد نظرشان وزير شود.

گويا در انتخاب وزير ارشاد همه حق دارند، غير از رئيس‌جمهور. سهم‌خواهي از كابينه آينده منحصر به گروه خاصي نيست، ولي بايد ديد اين سهم‌خواهي بر چه مبنايي صورت مي‌گيرد؟ مثلاً جناب خاتمي چرا مي‌خواهد وزير ارشاد دولت آينده شخص مسجد جامعي باشد؟ چون مسجد جامعي دوست خاتمي است؟ يا اينكه قبلاً وزير ارشاد بوده؟ اگر قرار باشد به همين دو دليل شخصي وزير شود، خيلي‌ها بايد جلوتر از مسجد جامعي در صف وزير شدن بايستند. احتمالاً فردا هم بايد احمدي‌نژاد در مراسمي حاضر شود و از شخص صفارهرندي به عنوان بهترين گزينه وزارت ارشاد نام ببرد يا هاشمي رفسنجاني، مهندس ميرسليم را معرفي كند.

۱۳۹۲/۴/۲۴

اخبار مرتبط