به گزارش نما، تهران امروز نوشت:
آمارها میگویند حداقل 400هزار نفر در ایران با بیماری مهلکی مانند سرطان درگیر هستند. شیوع این بیماری مهلک در سالهای گذشته و افزایش هزینههای درمانی گاهی باعث میشود مردم به شیوههای عجیبی دست بزنند. مانند درمان هر نوع سرطان به شیوه سنتی و گیاهی! گزارشهای میدانی نشان میدهد میانگین هزینههای درمان سرطان در بیمارستانها به حدود 100میلیون تومان رسیده است. این افزایش هزینهها و نبود بیمه خدمات درمانی کارآمد باعث شده برخی از بیماران به توصیه عمو و خاله و دایی و همسایه سر از عطاریهایی در بیاورند که درمان همه نوع بیماری را در بساطشان دارند. آنها از شیر مرغ گرفته تا جان آدمیزاد به خورد بیماران میدهند و خیالشان را آن قدر بابت عواقب نیکوی این داروها جمع میکنند که دیگر کمتر بیماری تن به شیوههای مدرن درمان و البته پرهزینه میدهد. اما این وسط یک هشدار وجود دارد. اینکه آیا میتوان روی طب سنتی به عنوان شیوهای قطعی برای درمان بیماریهای صعبالعلاجی مانند سرطان حساب کرد؛ یا استفاده از این شیوه صرفا باید مکملی برای بیماران باشد؟ پزشکان متخصص میگویند استفاده از طب سنتی به عنوان شیوه مکمل درمانی ایرادی ندارد اما اگر بیماران روی این شیوه به عنوان درمان قطعی حساب میکنند سخت در اشتباه هستند.
از قدیم الایام مردم ایران از داروهای گیاهی استقبال میکنند و آن را بدون خطر میدانند به همین سبب به طرف آن کشیده میشوند. این در حالی است که فراز مجاب، استاد دانشکده داروسازی دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی میگوید عصارهها و همچنین پودرهای گیاهی کپسولی که دستساز هستند؛ اصلا معلوم نیست با چه موادی پرشدهاند و احتمالا آلودهاند. او با بیان اینکه تولید داروی گیاهی در کشور انجام میگیرد اما باید روی تولید ماده اولیه گیاهان دارویی و کشت این گیاهان بهتر کار شود توضیح میدهد:واقعیت این است که داروهای گیاهی در بعضی موارد مفید است و در بسیاری از موارد هم جواب نمیدهد از همین رو بهتر این است که نگوییم داروهای گیاهی باید جایگزین داروهای شیمیایی شود. زیرا هر یک از آنها در جایگاههای خود موثر و مناسب هستند. معمولا این داروها برای بیماریهای اعصاب و گوارش مناسبتر است و برای بیماریهای قلبی و تنفسی کمتر توصیه میشود. ضمن اینکه داروی گیاهی برای سرطان نداریم.
باید دو وزارتخانه با هم کنار بیایند
دکتر حسینعلی شهریاری در مورد نظارت بر عطاریها میگوید: تمام سیاستگذاری و نظارت که به حوزه سلامت وجود دارد زیر نظر وزارت بهداشت و درمان است. قطعا باید سازمان غذا و دارو بر عملکرد عطاریها نظارت داشته باشد. متاسفانه در خیلی از موارد تبلیغاتی که کذب است در عطاریها صورت میگیرد که امکان دارد جان بیماران را به خطر بیندازد. پروانه داروهای گیاهی عطاریها را وزارت بهداشت و درمان میدهد.
مهم نیست که چه کسی مجوز مغازه عطاریها را میدهد مهم این است که به دلیل نوع فعالیت باید تحت پوشش وزارت بهداشت و درمان باشند. تا به حال سازمان غذا و دارو به کمیسیون بهداشت و درمان یا مجلس گزارشی نداده که نظارت بر این عطاریها برایش مشکل بوده و احتیاج به اصلاح قانون دارند. اگر چنین چیزی باشد میتوانند به کمیسیون و مجلس گزارش کنند تا قوانین لازم را برای آنها تصویب کنیم.
رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در ادامه با اشاره به اینکه مردم کشورمان از دیرباز فکر میکنند که داروهای گیاهی دارای عوارض نیستند، میافزاید: داروهای گیاهی اگر بدون تجویز پزشک و به مقدار نامعلوم مصرف شود عارضه خواهد داشت. خیلی از داروهایی که در داروخانهها تجویز میشود نیز از داروهای گیاهی ساخته شدهاند. اگر سلامتی کسی با مصرف داروهای گیاهی که از عطاریها میگیرند به مخاطره افتاد و دچار عارضه شد، میتواند به دادگاه شکایت کند تا این افراد تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.
وی با بیان اینکه بیماران صعبالعلاج و خانوادههای آنها به هر ریسمانی چنگ میزنند که بیمار خود را نجات دهند و به همین دلیل به عطاریهایی که ادعا میکنند میتوانند سرطانها و بیماریهای لاعلاج را درمان کنند اعتماد میکنند، میگوید: رسانهها بهویژه صداوسیما باید آموزشهای لازم را به مردم بدهند.
داروی ضدسرطانی گیاهی وجود ندارد
مهندس محمد هاشمی نیز در این مورد میگوید: در حالت کلی حتی داروهای شیمیایی ضدسرطان منبع گیاهی دارند. از روی عصاره گیاهی فعل و انفعالاتی انجام میشود و به عنوان دارو استفاده میشود و نمیتوان صددرصد منکر شد که داروهای ضدسرطان شیمیایی است. ضمن آنکه فعالیت در تمام دنیا بر این است که از گیاهان داروهای ضدسرطان ساخته شود. ولی هنوز داروی خاصی از نوع گیاهی که ضدسرطان یا برای درمان بیماریهای صعبالعلاج وجود ندارد که بتواند این بیماریها را شفا داده یا معجزه کند. در نهایت توصیه ما به کسانی که دنبال داروهای گیاهی هستند این است که به این تبلیغات اعتماد نکند زیرا متاسفانه در بحث داروهای گیاهی شیادی زیاد داریم. اما در مورد بحث داروهای گیاهی واقعیت این است که حتی کسانی که به داروهای گیاهی اعتقاد ندارند، با آن مخالف نیستند. ما سبقهای در کشور خود به نام عطاری داریم که عموما (نه صددرصد) کسانی که در شغل عطاری مشغول به کار هستند، شبیه بقال هستند. آموزش ندیدهاند و تجویزهای آنها غیرعلمی است. میخواهند امورات خود را بگذرانند به همین دلیل خلافهایی در این بخش صورت میگیرد.
مدیر روابطعمومی سازمان غذا و دارو با بیان اینکه وقتی نظارت دقیقی نیست سوءاستفاده زیاد میشود، میافزاید: ما متاسفانه در خیلی از جاها موازیکاری داریم. باید در قانون تعریف بشود که مثلا وقتی میگوییم غذا، گوشت هم جزو غذاست ولی سازمان نظام پزشکی از نظر قانونی مسئول این بخش است یا در بعضی جاها واردات محصول برعهده جهاد کشاورزی است. بالاخره باید تکلیف آن به لحاظ قانونی مشخص شود. البته تفکیک این مسائل به لحاظ حقوقی بسیار سخت است. وقتی در مورد داروهای گیاهی صحبت میکنیم، باید بگوییم که مانند سیگار است. همه میدانند که سودی ندارد اما متاسفانه نمیتوان آن را به صفر رساند ولی به هیچ وجه، هیچ دولتی نمیتواند جلوی قاچاق صددرصد سیگار را بگیرد. زیرا به هر حال عدهای طرفدار سیگار هستند. بهترین کاری که ما میتوانیم انجام دهیم این است که پس از استفاده از قوه قهریه و برخورد با متخلف فرهنگ مردم را افزایش دهیم یعنی اگر از این داروها استفاده میکنند، ریسک آن را هم خودشان باید بپذیرند. ما نظارت خود را خواهیم داشت. به هر حال چیزی که به عنوان طب میشناسیم، طب علمی است، نه آن طبی که در مورد مصرف دارو، کلیگویی میکنند و برای یک بیماری برای همه بیماران یک دارو را تجویز میکنند.
وی در مورد عطاریهای غیرمجاز میگوید: اول باید آنها شناسایی شوند. در قدم دوم باید بحث موازیکاری به آن اشاره شد، کاملا حل شود.
مهندس هاشمی ادامه میدهد: در حال حاضر بهترین کاری که میتوانیم انجام دهیم این است که اطلاعرسانیکنیم. وقتی بهطور مستمر اطلاعرسانی شود مردم آمادگی پیدا میکنند. دقیقا مثل این است که سوسیس و کالباس وجود دارد ولی خیلیها با اکراه سمت آن میروند یا میدانند که بد است. ضمن اینکه نباید تبلیغات ماهوارهای را از یاد برد که چگونه داروهای قاچاق خود را به مردم میفروشند. این داروهای قاچاق در عطاریها هم وجود دارد. بنابراین باید به صورت علمی روی داروهای گیاهی کار کنیم.