من حرف هایم را در همان نماز جمعه 26 تیر 88 گفتم و به آنها معتقدم!

به گزارش نما ، آیت الله هاشمی رفسنجانی بنابر سابقه خود، در روزهای اخیر ادعاهایی را از جنس سیاه نمایی مطلق هشت سال گذشته و سفید جلوه دادن دوران کارگزارن تا قبل از سال 84 را در دستور کار روزانه خود قرار داده است!
روزنامه اصلاح طلب اعتماد در توهین آشکار به رأی مردم در سال 88، با استفاده از وصف دولت نامشروع برای دولت دهم، وارد فضای مصاحبه با رئیس هیت امنای دانشگاه آزاد می شود.
آقای هاشمی رفسنجانی در مصاحبه با این روزنامه می گوید: روندی که با دوران بازسازی و سازندگی آغاز شد، روند تکاملی بود که تا سال ۸۴ ادامه داشت و اگر همان‌گونه ادامه می‌یافت، به ویژه در زمانی که نفت گران شد و پول زیادی به دست آوردیم، خیلی خوب می‌شد. اگر این هشت سال، دست یک دولت توانا و عاقل بود، پیشرفت کشور حالت جهشی داشت. در مجمع تشخیص مصلحت همه مقدمات را فراهم کرده بودیم. به دستور رهبری اصل ۴۴ را تفسیر کرده بودیم.
خصوصی‌سازی را در سیاست‌های کلی تصویب کرده بودیم. برنامه چهارم که دولت خاتمی به مجلس داده بود، برنامه خوبی بود و بر اساس چشم‌انداز و اصل ۴۴ تدوین شده بود. می‌توانستیم همان روش را ادامه دهیم اما اینها به جای اینکه کارهای ضروری کشور و خلأها را پر کنند، به طرف کارهای پوپولیستی خاص رفتند. سیاست خارجی خیلی معیوب بود. در سیاست داخلی مدیریت خوبی نداشتیم. همه‌چیز دست به دست هم داد و اوضاع به اینجا رسید.
وی مدعی شد: امکانات اساسی را از دست دولت گرفتند و به نهادهایی دادند که نه نظارت‌پذیر هستند و نه حساب پس می‌دهند. معلوم نیست چگونه گرفتند. قرار بود در بورس بگیرند که رفتند در مذاکره گرفتند. مگر مخابرات جای کوچکی بود؟
هاشمی رفسنجانی تیم کنونی دیپلماسی را شاگردان، معاونان و مدیران ولایتی دانست و افزود: اگر بتوانیم از مذاکرات بدون دادن امتیازات بیجا، حق خود را بگیریم و مقررات بین‌المللی را دو طرفه رعایت کنیم، خطر می‌گذرد. ما که می‌خواهیم قوانین بین‌المللی را مراعات کنیم اما اگر دشمنان ما ‌خواستند با همان خصومت حرف بزنند، کار مشکل می‌شود ولی اگر احساس کنند ایران می‌خواهد در یک مسیر قانونی حرکت کند و حسن نیت هم داشته باشند، همه مسائل حل می‌شود.
وی در ادامه تلویحا از کنار آمدن با غرب سخن گفت و افزود: همیشه جزو حرف‌های ما این بود که باید مثل آغاز دولت پس از جنگ، اول شرایط بد سیاست خارجی را درست کنیم. وقتی به دولت آمدم، سیاست تنش‌زدایی را پیش گرفتم که کاملا موفق بود... آقای روحانی هم می‌دانست که باید این کار را حل کند که پیش رفت. بعضی‌ها هم می‌گفتند که باید خودمان در داخل مدیریت کنیم ولی در دنیای کنونی نمی‌توان با قطع رابطه با دیگران کار کرد. مردم هم از دولت انتظار دارند با تدابیر خاص مسائل کشور را پیش ببرد... تا اینجا بد پیش نرفته است.
هاشمی رفسنجانی درباره رئیس کابینه یازدهم می گوید: ديدگاه‌هاي روحاني نيازي به بحث نداشت چون سال‌ها روحاني همكار وي در سمت‌هاي مختلف بوده است. براي انتخابات هم اول در جلساتي بحث كرديم كه معمولا پس از جلسات مجمع تشخيص مصلحت برگزار مي‌كنيم.
پنج، شش نفر از آقايان پس از جلسات مجمع تا ناهار مي‌مانند و با همه درباره مسائل مختلف كشور بحث مي‌كنيم. در آن جلسات اول به آقاي ناطق پيشنهاد كرديم كه نپذيرفت. بعد به آقاي روحاني گفتيم كه پذيرفت، منتها مشروط كرده بود كه رهبري مايل باشند. با رهبري ملاقات كردند و رهبري هم تشويق كردند كه بيايند. من هم قول حمايت داده بودم. ايشان بر آن اساس آمدند. بعد از آنكه بنابه ملاحظاتي كه گفتم، آمدم، ايشان مي‌خواست كناره‌گيري كند كه گفتم فعلا بمانيد چون معلوم نيست چه حوادثي پيش مي‌آيد.
من تا لحظات آخر تصميم نداشتم كه بيايم. حقيقتا بنا نداشتم كه بيايم. حتي در صحبت‌هايي هم كه با رهبري داشتم، به ايشان گفته بودم كه نمي‌آيم. اواخر ديدم انتخابات گرم نمي‌شود و فضاي سياسي كشور سرد است، مجموعه عوامل مرا مجاب كرد كه بايد بيايم. جمعه شب كه تصميم به آمدن گرفتم، تلاش كردم تا به رهبري بگويم، كه بالاخره در آخرين ساعات وقتي مطمئن شدم كه ايشان مخالفتي با آمدن من ندارند، از سرسختي‌هايي كه براي نيامدن داشتم، گذشتم.
هاشمی رفسنجانی با مانع خواندن اقدام قانونی و به حق شورای نگهبان در رد صلاحیت ایشان به عنوان یکی از نامزدهای سالخورده می گوید: آن وقت هم به آقاي روحاني گفتم كه بالاخره يكي از ما مي‌مانيم. وقتي مي‌خواستند مرا رد صلاحيت كنند، آقاي روحاني گفت: در اين شرايط چه كار كنيم؟ گفتم: صبر كنيد. بعد كه مانع ايجاد كردند، ايشان مصمم شد و من هم قول حمايت صريح دادم كه چند روز بعد اعلام كردم.
رئیس هیئت امنای دانشگاه آزاد با حمایت قاطع از سخنانش در نماز جمعه 26 تیر 88 در حمایت از فتنه گران می گوید: من حرف هایم را در همان نماز جمعه 26 تیر 88 گفتم و هنوز هم به آنها معتقدم.