به گزارش نما به نقل از افکارنیوز، نمره دادن بی حساب و کتاب به دانش آموزان این روزها در برخی مدارس برای کاهش آمار تجدیدی و به اصطلاح پاس کردن واحدهای درسی توسط دانشآموزان باب شده است.
زمانی که برای نخستین بار این موضوع را شنیدم، تصورم بر این بود که این شیوه در تعداد محدودی از مدارس اجرا میشود بنابراین آن را زیاد جدی نگرفتم. اما ماجرا زمانی برایم عجیب شد که تعدادی از معلمان طی تماس با تسنیم از رویهای که این روزها در مدارس حاکم شده است، خبر دادند. رویهای که معلم را مجبور به بخشش نمره اجباری به دانشآموز برای پاس کردن واحدهای درسی میکند.
این معلمان به خبرنگار گفتند: مدیر مدرسه معلمان را تحت فشار قرار میدهد تا برای قبولی دانش آموزان در امتحانات پایان سال به او نمره بدهند. به گونهای که معلم مجبور می شود برای اینکه دانشآموز نمره قبولی بگیرد، نمرات ارزشیابی مستمر دانشآموز در طول سال تحصیلی را بالاتر حساب کند تا اگر دانشآموز در پایان سال نمره خوبی نگرفت از طریق نمره بالای ارزشیابی مستمر این موضوع جبران شود.
طبق گفتههای این معلمان برای اینکه در سطح بینالملل اعلام شود که دانشآموزان ایرانی باسواد هستند، معلمان را مجبور میکنند تا نمره قبولی به دانشآموزان بدهند و مدیران مدارس نیز به معلمان اعلام کردهاند که در پایه هفتم و سوم راهنمایی اجازه ندارند تا در هیچ درسی دانشآموزان را بیندازند و باید در تمام دروس نمره قبولی به دانشآموز بدهند.
طبق گفته این معلمان، آموزش و پرورش با ارسال بخشنامهای اعلام کرده است که دو فصل آخر کتاب ریاضی پایه هفتم به دلیل کمبود زمان برای تدریس حذف شده است و لازم نیست معلمان آن را تدریس کنند. کتاب ریاضی پایه هفتم به قدری سنگین است که حتی خود معلمان در برخی از فصول به ویژه فصل هشتم که مبحث جذر و توان بیان میشود برخی از مطالب را حذف میکنند چون یادگیری آن برای دانشآموز دشوار است.
البته تماسهای خبرنگار با تعداد دیگری از معلمان برای بررسی وضعیت سایر مدارس برای بخشش نمره به دانشآموزان این نتیجه را به همراه داشت که این رویه در تمام مدارس وجود ندارد.
این روش که این روزها در مدارس باب شده است در حقیقت حاکمیت نمره سازی در سطح مدارس است که نتیجه آن افت تحصیلی دانش آموز و تربیت نسلی بیسواد در آینده میشود در حقیقت دانش آموز با نمرهای که حق او نیست به پایههای بالاتر رفته و از نظام آموزشی فارغ التحصیل میشود. آیا چنین دانشآموزی در آینده حرفی برای گفتن دارد؟
علی زرافشان معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش درخصوص نمره دهی بدون حساب و کتاب در مدارس میگوید:ممکن است در برخی مدارس اتفاق بیفتد که مدیر منطقه بگوید میانگین مدرسه ما کمتر از میانگین منطقه است و باید خودمان را به میانگین مورد انتظار برسانیم. اگر این کار با تغییر روشهای آموزش معلمان، برگزاری فوق برنامهها، دعوت از مشاوران، گفتوگو با دانشآموزان و تدابیر برنامهای با خانوادهها برای مراقبت و نظارت اتفاق بیفتد کیفیتبخشی است که کار خوب و پسندیدهای محسوب میشود.
وی میافزاید: اگر این کار منجر به این شود که برای مثال به معلم بگویند برای جبران عقبماندگی ۲نمره به دانشآموزان اضافه کند، صحیح نیست و به نوعی عملکرد کاذب ایجاد میکند و ما به این نیازی نداریم. ما علاقهمندیم عملکرد واقعی دانشآموزان ارتقا پیدا کند و این شیوه غلط قطعاً مورد تأیید نیست.
کاهش سطح کیفیت آموزش سالهاست که بر مدارس دولتی حاکم شده است و اخیرا نیز باب شدن روشهای عجیب در سطح مدارس برای جبران افت تحصیلی دانشآموزان همه زمینهها را مهیا کرده است تا نسلی بیسواد را تربیت کنیم و دانشآموزان را با بذل و بخشش نمره به پایههای بالاتر راهی و از نظام آموزشی فارغ التحصیل کنیم. حال در آینده چه بلایی بر سر این سرزمین با چنین فارغ التحصیلانی خواهد آمد؟ بماند.