كمك دولت به سینما باید به طور مساوی باشد

به گزارش نما به نقل از تسنیم، برنامه «هفت» شب گذشته میزبان مهدی فخیم‌زاده بازیگر و کارگردان برای فیلم «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» بود.

مهدی فخیم‌زاده درباره پیشینیه تئاتری خود توضیح داد: من کار تئا‌تر را به صورت تئوریک با اساتید بزرگی مثل سمندریان ادامه می‌دادم و اصلا هیچ از سینما نمی‌دانستم. همه مسائل تئا‌تر برای حل شدنی بود بجز بیکاری و اذیت کننده بود. سینما درآمد آنچنانی نداشت اما تداوم کار بیشتر بود.

این بازیگر با اشاره به قبل و بعد از انقلاب عنوان کرد: قبل از انقلاب یک سینمای بدنه و یک سینمای نخبه گرا داشتیم یعنی برخی از آن‌ها واقعا هنری و برخی ادعای هنری بودن داشتند و الان به آن جشنواره‌ای می‌گویند. سینمای بدنه قبل و بعد از انقلاب تفاوت بسیاری دارد و بعد از انقلاب سینما رشد بسیار خوبی داشت. قبل از انقلاب بازیگران برجسته‌ای داشتیم اما بیشتر برخواسته از محیط تئا‌تر بودند اما بعد از انقلاب بازیگران بومی و سوژه‌ها ماهیت خود را از دست داد چون مطابق با آن سوژه‌ها رشد کرده بودند.

فخیم‌زاده ادامه داد: خوشبختانه برخی بازیگران تئا‌تر آماده بودند و با خودشان موضوعاتی مثل تحلیل نقش و نظم و ترتیب را وارد کردند. مثلا قبل از انقلاب فیلمنامه خواندن قبل از انقلاب رسمیت نداشت اما با ورود بچه‌های تئا‌تر شرایط تغییر کرد و کارگردانان خوبی از این طریق رشد یافتند و نسل‌های بعد اینگونه تربیت شدند. اوایل انقلاب مولفه خاصی جز قصه خوب و شخصیت برای جذب تماشاگر وجود نداشت و در نتیجه فضا برای افراد با پیشینیه تئاتری فراهم می‌شود.

وی افزود: هنوز عده‌ای هستند که به بازیگری به عنوان حرفه نگاه می‌کنند و احساس می‌کنم کفه ترازوی افرادی که برای بازیگری و تماشاگر ارزش قائلند، سنگین ترست.

فخیم‌زاده درباره وضعیت فعلی سینما تشریح کرد: فکر می‌کنم آقای ایوبی و اطرافیان ایشان نگاه منطقی و واقع بینانه دارند و احتیاج به زمان دارند. سینما سعی می‌کند به بخش خصوصی بیشتر توجه کند و یکی مشکلات ما این است که به جای سینمای خوب، به دنبال فیلم خوب هستیم. باید به دنبال رشد ساختار سینما و سیر صعودی کیفیت در فیلم‌ها باشیم. نباید مسئولان به دنبال فیلم‌های خوب باشند که بتوانند تا آخر سال با آن کیفیت و راندمان را نشان دهند.

وی افزود: احساس می‌کنم آقای ایوبی سعی می‌کند که از حاشیه به دور باشد و بخش خصوصی را راه بیندازد. سینمای گلخانه‌ای‌‌ همان سینمای رانتی است و همیشه دهان بازی دارد که می‌خواهد همه چیز را ببلعد تا از این طریق شخصیت پیدا کند و برای این سینما مهم نیست که مخاطب آن را بپسندند با نه. سود در سینمای گلخانه‌ای با تولید است و نه در ارائه محتوای مناسب به مخاطب. روبرو شدن با مخاطب خود به خود برکاتی دارد؛ به این معنا که سرمایه باید از طریق مخاطب تأمین شود. هرچه دست دولت کمتر شود، سینما بهتر می‌تواند رشد کند.

کارگردان سریال «ولایت عشق» در رابطه با نقش دولت در سینما بیان کرد: دولت اگر می‌خواهد کمکی به سینما کند باید به همه به طور مساوی تقسیم شود و این کمک باید به صورت عام باشد. مثلا سینمای فرانسه به تمام فیلم‌های خود ۱۴ درصد کمک می‌کرد تا مقابل سینمای آمریکا مقاومت کند. کمک خاص فایده‌ای ندارد. ما فیلمسازی داریم که تمام فیلم‌هایی که خودش ساخته پرفروش است اما وقتی نهاد دولتی کمک می‌کند اصلا فیلمش فروش نمی‌کند. در سینما جای طرح درس‌های عمیق فلسفی و عرفانی نیست تا مردم برای آن پولی بپردازند و این با نفس سینما در تضادست.

وی افزود: سینما باید جای شریفی باشد و فیلم‌های خوبی باید در آن ساخته شود اما به هرطریق سینماگر پول می‌گیرد تا مردم به سالن‌ها بیایند. گاهی کارگردانان برای بیان حرف‌های خود می‌توانند برای تلویزیون فیلم بسازند تا مخاطب این مضامین را مجانی ببینند. آقای ایوبی سعی می‌کند سینما را به جایگاه خود بازگرداند اما با مقاومت روبروست. برخی یک صنف به وجود آوردند تا از نهادهای دولتی پول بگیرند و فیلم بسازند.

بازیگر فیلم «مسافران مهتاب» درباره تحلیل خبرنگاران نسبت به کارهایی که انجام می‌دهد، گفت: به نظرم نقد یک نگاه آرمانی نسبت به کار است و یک بازیگر نمی‌تواند براساس نظر منتقدان کار کند چون امکان دارد به آن ایده آل نرسد. در حال حاضر نقد هنری و سینما نیز دچار آسیب شده است و معمولا منتقدان با تجربه کمتر می‌نویسند. سالهاست خسرو دهقان و امید روحانی کمتر می‌نویسند.

وی درخصوص چگونگی شکل گیری فیلم «مسافران مهتاب» یادآورشد: با بچه‌ای از نوع سندرم داون روبرو شدم، تحقیق کردم و بعد آن را نوشتم و اصلا نمی‌خواستم آن را بازی کنم و محمد مطیع و مهدی هاشمی گزینه‌ام بودند اما نشد. تا اینکه بچه‌های گروه گفتند خودت آن را بازی کن. یک شب که در حال تشریح ستون فقرات و نوع راه رفتن این شخصیت بودم، به یکباره صدای آن را پیدا کردم و شخصیت هم پیدا شد. در آن زمان صدای سرصحنه نبود و دو شب جای خودم، صدایم را گفتم.

فخیم‌زاده درباره کار با بهروز افخمی گفت: او کارگردانی است که به طور دائم در حال مطالعه است و آثارش را دوست دارم. ممکن بود اگر فیلمنامه برای شخص دیگری بود، آن را بازی نمی‌کردم.