وقتی «فریدون جیرانی» با «خفگی» به تكرار می‌افتد
شاید بتوان با گنجاندن چندتم عامه‌پسند در قالبی خوش‌رنگ و لعاب فیلمی ساخت و به فروش خوبی هم‌دست پیدا كرد، اما همین رویه تكراری و استفاده متناوب از فرمولی نخ‌نما شده در آثار جیرانی كه از ساخت سریال موفقی مثل «مرگ تدریجی یك رؤیا» به ناموفقی چون «تعبیر وارونه یك رؤیا» منجر شد، صدای تكرار نگاه هنری او را به گوش می‌رساند؛ اتفاقی كه چند سالی است در كارگردانآن‌هم‌نسل جیرانی شروع‌شده و ممكن است به او هم برسد.