تاثیر ورزش بر سلامتی

به گزارش نما به نقل از ایسنا، ژنتیک، عوامل محیطی و تربیت، عواملی هستند که بر این وجوه تاثیر می‌گذارند و گذار عمر را به سمت پیری تسریع می‏‏‌بخشند.

ژنتیک تنها عامل از عوامل سه‏‎‏گانه موثر بر سلامتی است که در هیچ فردی تاکنون قابل تغییر نبوده است و چون در حال حاضر کسی نمی‎‎تواند ژنتیک خود را تغییر دهد، بیش از این در مورد آن صحبت نمی‎‎کنیم.

عوامل محیطی، دومین دسته از عوامل تاثیرگذار بر چهار وجه سلامتی است، محیطی که در آن زندگی می‏‏‌کنیم بر سلامتی ما تاثیرگذار هستند؛ محل کار و زندگی، اخبار و حوادث، میزان آلودگی هوا، آلودگی صوتی، تصادفات و بیماری‌ها از جمله این عوامل هستند.

سومین دسته، تربیت است که شامل تمام رفتارهایی است که بر دو عامل قبلی تاثیر می‏‏‌گذارند که از آن جمله می‎‎توان به ورزش، تغذیه سالم، پرهیز از آلودگی هوا، تامین محیط زندگی کم سر و صدا، داشتن روابط اجتماعی و غیره اشاره کرد.

همان‌طور که دیده می‏‏‌شود تنها کاری که از دست انسان برمی‏‏‌آید تا گذار عمری با حداکثر سلامتی داشته باشد پرهیز است که نتیجه آن گذاری با حداکثر سلامت جسمی، روحی، اجتماعی و معنوی است.

ورزش به هرگونه فعالیت منظم ذهنی و جسمی گفته می‏‏‌شود و بسته به اعضای درگیر در ورزش، ورزش تنها روش غیردارویی و بی‏‏‌خطرترین راه برگرداندن جوانی از دست رفته به آن عضو است.

ورزش تنها راه برگرداندن انرژی کم شده بدن است و روی چهار وجه سلامتی تاثیر می‏‎‎گذارد. تاثیرات جسمی هر فعالیت ورزشی که به مدت 2 سال انجام شود، برای همیشه باقی می‏‏‌ماند حتی اگر آن فعالیت ترک شود، هر چند در درازمدت کمرنگ خواهد شد.

مثلاً اگر کسی به جای استفاده از وسیله نقلیه شخصی طی 2 سال پیاده و با استفاده از وسایل نقلیه عمومی کارهای روزمره خود را انجام دهد، تغییراتی در بدنش بوجود می‏‏‌آید که دائمی خواهد بود. این روش برای افرادی است که وقت کافی برای رفتن به باشگاه ندارند، ولی به اندازه کسانی که در باشگاه‎‎ها ورزش می‎‎کنند از مواهب ورزش سود خواهند برد.

از نظر تاثیر روحی ورزش، روشی رایگان برای بهبود بی‎‎خوابی، درمان افسردگی و خلق افسرده است. هم‌چنین با افزایش ارتباطات، ورزش‏‏‌های گروهی مثل پیاده‏‏‌روی دسته جمعی، سلامت اجتماعی را به همراه خواهند داشت و افزایش آشنایی‏‏‌ها همراه با افزایش تعداد دوستان، همفکران، همدلان و همدردان خواهد بود که احتمال سلامت معنوی را به دنبال خواهد داشت.

همان‌طور که گفته شد منظم بودن فعالیت، مشخصه ورزش است و فعالیت نامنظم ورزش محسوب نمی‏‏‌شود. مواردی که فعالیت نامنظم محسوب می‌شوند عبارتند از انجام کارهای منزل، کسی گاهی صبح و گاهی عصر ورزش کند، در یک هفته ورزش کند و هفته‏‏‌ای دیگر ورزش نکند یا بعد از مدتی ورزش را ترک کند که در این صورت نه تنها فعالیت بدنی تاثیر مثبتی نخواهد داشت بلکه مضر خواهد بود، بنابراین اگر ورزش نکنید، بهتر است از این که فعالیت نامنظم داشته باشید.

شما می‌توانید به دو گونه فعالیت منظم داشته باشید. اتومبیل را کنار بگذارید به این صورت که در مسافت‏‏‌های نزدیک امورات‌تان را پیاده انجام دهید و در مسافت‏‏‌های دور از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید تا مجبور شوید برای رسیدن به ایستگاه اتوبوس یا تاکسی پیاده‏‏‌روی کنید. اتومبیل را برای جاهایی که با وسایل نقلیه عمومی در دسترس نیستند، نگه دارید.

روش دیگر این است که روزی 3 کیلومتر(حداقل شش هزار قدم) با سرعت حداقل 120 قدم در دقیقه پیاده روی کنید؛ مثلاً مسافت 1.5 کیلومتری از خانه و سپس به خانه. اگر امکان انجام روزانه این پیاده روی میسر نیست، می‏‏‌توانید هفته‌ای یک یا چند روز پیاده‌روی کنید، به طوری که اگر فی‏‏‌المثل این هفته، دوشنبه و چهارشنبه پیاده‏‏‌روی کردید، یکشنبه هفته‏‏ آینده پیاده‎‎روی کنید.

مهم این است که هر هفته ورزش کنید، حتی اگر در روزهای متفاوت باشد. اگر هفته‌ای یک‌بار نیز مثلاً جمعه‏‏‌ها، 1.5 ساعت پیاده‌روی کنید همان اثر پیاده‏‏‌روی 3 کیلومتری روزانه را خواهد داشت.

اشکالی ندارد که گاهی نوع ورزش‏‏‌تان را عوض کنید مثلاً بعد از مدتی پیاده‏‏‌روی به دوچرخه‏‏‌سواری روی بیاورید یا گاهی دوچرخه‏‏‌سواری و گاهی پیاده‏‏‌روی کنید. هر چند می‏‏‌توانید ورزش‏‏‌های سخت‌تر از پیاده‌روی هم انجام دهید مثل کوه‏‏نوردی، ولی همین دو نوع پیاده‏‏‌روی که ارائه شد بر سلامتی شما در هر چهار وجه تاثیر کافی خواهد داشت.

لازم به یادآوری است که به هرگونه ورزشی دست زدید باید دائمی باشد به طوری که بخشی از سبک زندگی و گذار عمر شما باشد.