به گزارش نما به نقل از جام نیوز، "میخائیل هرزوگ" ، رییس سابق کابینه وزارت دفاع اسراییل، در مصاحبه با "مؤسسه واشنگتن" که در وب سایت روز آنلاین نیز منتشر شده به سؤالاتی درخصوص مزایا و معایب توافق هسته ای با ایران و ادامه مذاکرات بعد از تاریخ تعیین شده پاسخ داده است.
در بخش هایی از گفته های وی آمده است:
«بیلان این وضعیت از یک سال پیش تاکنون متغیر است. ازیک سو، این توافق باعث آن نشد که برخی فعالیت های اتمی ایران متوقف یا محدود شود. در ذخیره اورانیوم ۲۰ درصدی نیز هیچ تغییری حاصل نشد و این خط قرمز اسراییل بود که چند سال پیش توسط نخست وزیر بنیامین نتانیاهو در سازمان ملل مطرح گردید. تردیدی نیست که توافق مقدماتی پیگیری های بهتری نسبت به برنامه اتمی ایران به دنبال داشت و اکثر تحریم ها همچنان به قوت خود باقی است. ازسوی دیگر، هر آنچه که مقامات ایرانی در توافق مقدماتی گفته اند برعکس است. به ایران اجازه داده شد که عناصر اصلی برنامه خود، ازجمله تحقیقات و گسترش، و ساخت رآکتور اراک را، علی رغم نبود چرخه تولید سوخت اتمی، حفظ کند. و این درحالی است که اکثر تحریم ها همچنان پابرجا هستند. البته بی شک کاهش چشمگیری در فشارهای اعمال شده به ایران وجود داشته.
دو امتیاز مهم در توافق مقدماتی به ایران داده شده که به شدت به نگرانی های مقامات اسراییلی دامن زده. این دو امتیاز عملاً امکان هرگونه حل و فصل دائمی برنامه اتمی ایران را ازبین برده است. اولین امتیاز این است که به آنها اجازه داده شد غنی سازی را در خاک خود انجام دهند و دومین امتیاز اینکه به محض آنکه ضرب الاجل تعیین شده پایان پذیرد، ایران مجدداً به مانند دیگر عوامل بین المللی محسوب می شود و هیچ فشار یا تحریمی علیه اش اعمال نخواهد شد.
به نظر می رسد که دو طرف نخواهند توانست تا تاریخ ۲۴ نوامبر به یک توافق جامع دست یابند و باید برای بعد از آن تصمیم گیری کنند. دو شکاف اصلی میان دو طرف ابتدا به غنی سازی مربوط می شود. به علاوه، مقامات ایرانی خواستار آن شده اند که تا چند سال آینده امکان افزایش تعداد سانتریفوژهای خود را داشته باشند.
دومین اختلاف بزرگ به مدت زمان توافق بازمی گردد. گروه شش کشور به یک بازه زمانی بلند مدت تا ۲۰ سال فکر می کنند، درحالی که مقامات ایرانی درتلاش اند تا این مدت را به ۱۰ سال تقلیل دهند. این نکته بسیار مهم است، زیرا پس از انقضای این مدت، ایران مجدداً جایگاه عادی خود را به مانند دیگر عوامل بین المللی، بدون هیچ گونه مجازات یا محدودیت خاصی، به دست خواهد آورد. به همین دلیل، اگر این مدت کوتاه باشد، بدین معنی خواهد بود که ایران صرفاً برای مدتی این شرایط را تحمل خواهد کرد و پس از چند سال مجدداً از همه محدودیت ها مبری خواهد شد.
اگر دو طرف تا تاریخ ۲۴ نوامبر به توافق دست نیابند، یک سری گزینه ها قابل پیش بینی است. یک گزینه این است که مذاکرات متوقف شوند و اصل تفاهم ملغی گردد. احتمال این حالت، با اینکه منجر به بروز رویارویی هایی خواهد شد، بسیار ضعیف است. ایران در شرایطی قرار خواهد گرفت که باز هم می تواند به گسترش برنامه اتمی خود ادامه دهد و ازسوی دیگر، جامعه بین المللی نیز به تحریم ها دست خواهد یازید و فشارها افزایش خواهند یافت. در غرب هیچ علاقه ای به رویارویی با ایران وجود ندارد؛ برعکس، کشورهای غربی در این برهه از زمان به شدت به همکاری ایران در مقابله با دولت اسلامی نیاز دارند. محتمل ترین سناریو این است که دو طرف ضرب الاجل تعیین شده را تمدید کنند. آنها از هم اکنون این مسأله را به صورت رسمی نیز اعلام کرده اند. این ضرب الاجل احتمالاً تا دو ماه دیگر تمدید خواهد شد و درنهایت ممکن است تا یک سال نیز ادامه یابد.
مواضع اسراییل به این شکل بوده که هیچ توافقی در این زمینه خوب نخواهد بود و مدام به مسأله ای اشاره می کند که همواره ازسوی برخی مسؤولان آمریکایی نیز بیان شده. ولی مسأله این نیست که آیا مشوق ها خوب است یا بد است. موضع رسمی اسراییل این است که یک توافق خوب منجر به آن خواهد شد که ایران به توان غنی سازی اورانیوم در خاک خود دست نیابد، سانتریفوژ نداشته باشد، و ذخایر اورانیوم اش ازبین برود. اسراییل می خواهد که هر آنچه ایران نیاز دارد، از کشورهای دیگر دریافت کند؛ درست به مانند دیگر کشورها. ولی ما همه می دانیم که چنین حالتی روی نخواهد داد؛ چرا که ایران در توافق مقدماتی امکان غنی سازی اورانیوم در خاک خود را به دست آورده.
پس اکنون با یک توافق خوب روبرو نیستیم. اکنون بهترین توافق از دید اسراییل نبود سانتریفوژ و ذخایر اورانیوم غنی شده در ایران است. ولی من فکر می کنم که خواست اسراییل فراتر از تعداد سانتریفوژها و مقدار اورانیوم غنی شده ای است که ایران ذخیره کرده. این احساس وجود دارد که گروه شش کشور به اندازه کافی مصمم به دستیابی به یک توافق منطقی با ایران نیست و ممکن است غرب باز هم امتیازات دیگری به ایران بدهد.
اسراییل به شکلی تنگاتنگ با ایالات متحده و دیگر اعضای گروه شش کشور درحال مباحثه است، ولی فکر می کنم که موضع رسمی اسراییل برای غنی سازی ایران در حد صفر، و صفر عدد سانتریفوژ، مسایل را قدری برای اسراییل سخت کرده و به همین دلیل نمی تواند تأثیر چندانی بر نتیجه مذاکرات بگذارد. با این حال، یکی از جنبه های منطقی موضع گیری اسراییل به نگرانی این کشور بازمی گردد.»
اسرائیل به هراس افتاد
موضع رسمی اسراییل این است كه یك توافق خوب منجر به آن خواهد شد كه ایران به توان غنی سازی اورانیوم در خاك خود دست نیابد، سانتریفوژ نداشته باشد، و ذخایر اورانیوم اش ازبین برود.
۱۳۹۳/۸/۲۰
