به گزارش نما به نقل از تسنیم،سعدالله زارعی کارشناس مسایل منطقه و بین‌الملل با اشاره به پیاده‌روی وزیر خارجه ایران و آمریکا در خیابان‌های ژنو اظهار داشت: در عرف دیپلماسی برخورد صمیمانه با یک دولت بعد از آن اتفاق می‌افتد که مسایل فی‌مابین دو کشور حل شده و دو کشور از مسیر روابط عادی عبور کرده و به مسیر روابط استراتژیک رسیده باشند.
وی افزود: اگر روابط صمیمانه در غیر از این شرایط رخ دهد، این رفتار در عرف دیپلماتیک نوعی تمنای سیاسی از سوی کشوری که تحت فشار است تلقی شده و نمی‌تواند نتیجه‌ای در بر داشته باشد چرا که در عالم سیاست تمنا و خواهش و التماس، برای رسیدن به یک وضعیت جدید معنا و مفهوم ندارد.
این کارشناس مسایل بین‌الملل ضمن انتقاد از این رخدادها تأکید کرد: بر این اساس می‌توان گفت که تماس تلفنی آقای روحانی و باراک اوباما و نیز پیاده‌روی آقای ظریف با جان کری در خیابان‌های ژنو خلاف روال عادی دیپلماتیک بود و این رفتارها، پرستیژ کشور را دچار خدشه می‌کند.
زارعی خاطرنشان کرد: طرف آمریکایی این رفتار را نوعی شیفتگی و الزام به داشتن روابط تلقی و تلاش می‌کند چیزی که سال‌ها در آرزوی آن بوده یعنی ارتباط با ایران را با قیمت بسیار گزافی به ایران بفروشد
قدم‌زدن با كری نماد خواهش و تمنای سیاسی بود
كارشناس مسایل راهبردی با اشاره به قدم زدن وزیر امور خارجه ایران همراه كری وزیر خارجه آمریكا در خیابان‌های ژنو گفت: افكار عمومی آمریكا این رفتار را نوعی شیفتگی و الزام برای داشتن روابط تلقی می‌كند.
۱۳۹۳/۱۱/۶
