راهكار موثر خروج واحدهای ریسندگی از بحران پنبه

به گزارش نما، عبدالحمید فیضی در گفت‌وگو با خبرگزاری خبرآنلاین اظهار داشت: «بهترین و موثرترین راهکار خروج واحدهای ریسندگی از بحران کمبود پنبه، تشکیل یک گروه از تولیدکنندگان و صنعتگران نساجی ‌برای رایزنی با کشورهای تولیدکننده پنبه برای واردات آزادانه و منطبق با استانداردهای بین‌المللی است.»

وی افزود: «همان‌طور که دولت برای رفع کمبود مواد استراتژیک مانند گوشت، گندم و... دستور ضرب‌الاجل برای تشکیل یک کارگروه ویژه با هدف رفع مشکلات مواد اولیه اساسی را صادر می‌کند، می‌تواند این اقدام را برای نجات واحدهای ریسندگی از کمبود مواد اولیه، خطر تعطیلی و بیکاری صدها کارگر انجام دهد.»

فیضی، میزان پنبه‌های موجود در بازار کشور را بسیار کمتر از نیاز واحدهای ریسندگی پنبه‌ای دانست و تصریح کرد: «ایران اجازه واردات پنبه از سه کشور ترکمنستان، ازبکستان و تاجیکستان را دارد؛ البته تمام کشورهای مذکور به خصوص ازبکستان به تدریج واردات پنبه به سایر کشورها از جمله ایران را کاهش می‌دهند و با هدف افزایش ارزش افزوده صنایع نساجی به سمت صادرات محصولات نهایی مانند نخ و پارچه حرکت می‌کنند.»

این صنعتگر نساجی یادآور شد: «برخی از بازرگانان به امید بهبود شرایط در بخش ارزی، مواد اولیه‌ای‌ ‌(‌پنبه) خریداری نکردند، اما با توجه به اتمام فصل پنبه، پنبه‌ای برای خرید در بازارها وجود ندارد. به‌همین دلیل واحدهای نساجی با کمبود شدید پنبه روبه‌رو شده‌اند.»

فیضی، توجیه متولیان وزارت کشاورزی مبنی بر محدودیت واردات پنبه از سه کشور مذکور را وجود قوانین و مقررات قدیمی دانست و گفت: «رفع مشکلاتی مانند وجود کرم سرخ و انگل در پنبه‌های وارداتی راه‌حل‌های بسیاری دارند. برای مثال واردات مواد غذایی تحت نظارت دقیق و انجام آزمایش‌های مختلف در کشور مبدأ یا یک کشور مورد اعتماد انجام می‌شود که این امر می‌تواند در مورد پنبه نیز انجام شود، اما متاسفانه تاکنون هیچ اقدامی در این راستا انجام نشده است و طی سال‌های متمادی فقط سه کشور (‌به هر دلیلی) برای تهیه و خرید پنبه انتخاب شده‌اند و واردات از سایر کشورها به بهانه‌های مختلف، امکان‌پذیر نیست.»

به‌گفته رییس هیات مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران، «پیش‌بینی‌هایی برای افزایش قیمت پنبه وجود داشت و در این میان برخی بازرگانان به سودهای بادآورده‌ای دست یافتند، اما از سوی دیگر کارخانه‌های ریسندگی به‌دلیل کمبود مواد اولیه با کاهش حجم تولید، تعدیل نیرو و حتی توقف روبه‌رو شدند.»