لاوروف: ایران، روسیه و تركیه پشتیبان مذاكرات سوری در قزاقستان هستند

به گزارش نما به نقل از ایرنا، سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه در نشست خبری پایان مذاکرات سه جانبه با محمدجواد ظریف و مولود چاووش اوغلو همتایان ایرانی و ترکیه ای خود در باره سوریه که منجر به صدور بیانیه مشترک در این زمینه شد، افزود: اکنون همه اهمیت موضوع ها را درک می کنند و ضرورت دارد به تمامیت ارضی و حاکمیت ملی سوریه احترام گذاریم.
وی در این نشست خبری که شامگاه جمعه برگزار شد، اظهار کرد: بحران سوریه راه حل نظامی ندارد و تنها مسیر ممکن سیاسی و دیپلماتیک است و اولویت های مهم نیز پایان دادن به درد و رنج سوری ها، حل مسائل انساندوستانه و مبارزه با تروریسم به شمار می رود.
لاوروف با بیان اینکه در بیانیه مشترک برای اقدام های هماهنگ با هدف از بین بردن مناقشه سوریه توافق کردیم، اظهار کرد:
هر سه کشور معتقدیم برای حل مناقشه سوریه قطعنامه 2254 شورای امنیت سازمان ملل اهمیت دارد و به حل مشکلات کمک کمک می کند و جامعه جهانی را نیز به از بین بردن موانع موجود در این زمینه فرا می خوانیم.
وی همچنین در باره اهداف نشست سه جانبه مسکو گفت: تلاش ما سایه انداختن بر دیگر شرکا نیست . بلکه تروئیکای ایران، روسیه و ترکیه با گام های عملی ثابت کرده که از دیگر الگوهای بین المللی نظیر کشورهای عربی خلیج فارس و آمریکایی موفق تر است.
لاوروف ادامه داد: آنها جلسات متعدد برگزار و تاکید کردند که باید برای قطع خشونت، تعیین آتش بس و دسترسی به کمک های انساندوستانه حرکت کنند، ولی نتوانستند نقش خود را ایفا، تصمیم ها را عملی و شرایط را کنترل کنند.
وی تاکید کرد: آنها برای روند سیاسی تلاش کردند، ولی از بین رفت. ما هم بر نقش سازمان ملل تاکید کردیم و آن را مد نظر قرار دادیم. کارهایی هم توسط آمریکا و روسیه انجام شد و به توافق نزدیک بودیم و حتی به نتیجه رسیدیم، ولی طرف مقابل نتوانست تعهدهای خود را اجرا کند - حتی جان کری در جایی گفت که همه موافق نبودند - لذا نمی توانند ما را سرزنش کنند.
وزیر خارجه روسیه گفت: حاضران در نشست سه جانبه می خواهند، وضعیت سوریه بهبود و شمار کشته شدگان کاهش یابد، نمی توانیم منتظر بمانیم. از همکاری هریک از کشورها استفاده کردیم تا اوضاع شرق حلب را کنترل کنیم. برای بیانیه مسکو که می خواهم آن را مطالعه کنید و موارد دیگر، تلاش کردیم تا با حمایت سازمان بهداشت جهانی تاثیرگذار باشیم. لاوروف اظهار کرد: اکنون نیز هر سه کشور آماده کار عملی هستیم و نه اینکه فقط سخن بگوئیم و دیگران را هم به یاری فرامی خوانیم.
وی همچنین تاکید کرد: مبارزه با تروریسم استاندارد دوگانه را تحمل نمی کند. در مصوبه ها و قطعنامه 2254 هم بر این موضوع تاکید شده است. نمی توان گفت، کسی با تروریست ها کاری نداشته باشد . نمی شود چشم ها را بست، زیرا از خارج حمایت می شوند و توافق با آنان ممکن نیست. لذا هیچ کشوری نیست که به نحوی در مناقشه سوریه درگیر باشد ولی با کشیدن دیوار از حمله آنان در امان بماند.
وزیر خارجه روسیه گفت: نمی توان خود را از تروریسم در امان نگهداشت. القاعده از گروههای مسلح مورد حمایت آمریکا علیه نیروهای شوروی شکل گرفت و اکنون نیز جبهه النصره شده اند که در فهرست سازمان های تروریستی قرار دارند و سپس داعش بوجود آمد.
لاوروف در باره افق شرایط در سوریه نیز اظهار کرد: تمام تلاش ها برای تامین آتش بس و سراسری شدن آن است، ولی جبهه النصره و داعش را دربر نمی گیرد و این تصمیم در سازمان ملل هم مورد تاکید قرار گرفته است.
وزیر خارجه روسیه بیان کرد: قومیت ها و مذاهب زیادی در سوریه با هم همکاری و مقابله می کنند که بین شیعیان و سنی ها تاثیر می گذارد. منافع بسیاری از کشورها با یکدیگر تلاقی داشته و همسایگان به منافع خود - امنیتی، قبیله ای و بسیاری مفاهیم دیگر - نگاه می کنند.
وی اظهار کرد: وقتی بحران بوجود آمد، بسیاری از بازیگران خارجی تلاش کردند، از شرایط استفاده کنند و حتی گفتند حکومت سوریه باید تغییر کند، ولی به این آگاهی رسیدند که تهدید تروریسم مهمترین دشمن است و سخن خود را عوض کردند.
وزیر خارجه روسیه در پایان تاکید کرد: معتقدیم در اقدام های خود (علیه تروریسم) باید هماهنگ باشیم تا بر داعش، جبهه النصره و کسانی که می جنگند تمرکز کنیم. وقتی که هم پیروز شویم، می توانیم رویکردهای خود را در باره سوریه بازیابی کنیم.
وزیران خارجه ایران، روسیه و ترکیه در مذاکرات فشرده سه جانبه مسکو بیانیه ای را تصویب کردند که در برگیرنده مبارزه با داعش و جبهه النصره، فراخوان جامعه جهانی برای همکاری علیه تروریسم، حفظ تمامیت ارضی و یکپارچگی سوریه، رد راهکار نظامی برای حل بحران کنونی، اجرای قطعنامه 2254 سازمان ملل، کمک رسانی فراگیر به سوری ها و لزوم برقراری نظام خروج آزادانه مردم از مناطق درگیری و تحت سلطه تروریست ها و همچنین پشتیبانی از برگزاری مذاکرات سوری-سوری در قزاقستان است.