«شرایط موجود بر دولت تحمیل شده است... دولت در موقعیتی قرار گرفته که در ایجاد این وضعیت نقش و دخالتی نداشته است و به نوعی این وضعیت بر دولت تحمیل شده است»، «افکار عمومی اگر بخواهد قضاوت منصفانهای در ارتباط با عملکرد دولت داشته باشد، قطعاً باید شرایطی که بر آن تحمیل شده و در کشور وجود دارد را در نظر بگیرد. اوضاع و شرایط فعلی نتیجه کارشکنی دلواپسان داخلی و عوامل خارجی است»، «نمیشود همه تقصیر را متوجه دولت دانست. واقعیت این است که گروههایی در کشور وجود دارند که دارای قدرت هستند که در مقابل آقای روحانی ایستادهاند و این مخالفان تا به حال به نوعی موفق شدهاند و دولت را در تنگنا قرار دادهاند.» این عبارات بخشهایی از مطلبی است که روزنامه اصلاحطلب «ابتکار» منتشر کرده است! درباره این جملات نکات و مسائل بسیار مهمی وجود دارد و از زوایای گوناگونی میتوان به آن نگریست و آن را تحلیل کرد! اما آنچه در این مطلب مورد نظر است، این است که وارد شدن به مشکلات کشور و دفاع از دولت با ایجاد دوقطبیهای کاذب و طرح مسائلی که در جهان واقع نیز صحت ندارد و دمیدن در شیپور تفرقه چه کمکی به کشور و حل مشکلات مردم میکند! در شرایطی که همه نیروهای کشور باید برای مقابله با زیادهخواهیهای آمریکا و طرفهای غربی در کنار هم قرار بگیرند، چه کسی از اختلاف انداختن در داخل و مقابل هم قرار دادن نیروهای کشور سود میبرد؟ نتیجه این جملات و دوگانگیها چیزی جز تحلیل رفتن قدرت ملی و تأمین منافع حزبی و جناحی است؟ در این روزها عقل و خرد سیاسی حکم میکند به جای زمینهسازی برای فصل جریانهای داخلی، تلاشها برای همافزایی افزایش یافته تا به واسطه این همافزایی از چالشهای پیش رو عبور کنیم. انشاءالله
برخلاف خرد سیاسی!
زیادهخواهیهای آمریكا و طرفهای غربی در كنار هم قرار بگیرند، چه كسی از اختلاف انداختن در داخل و مقابل هم قرار دادن نیروهای كشور سود میبرد؟
۱۳۹۷/۹/۱۸