ایران درباره موشك‌های پیشرفته خود مذاكره نمی‌كند

به گزارش نما، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: «نویه زوریخر سایتونگ» گزارش تحلیلی مبسوطی به قلم اولریش فون شورین درباره فعالیت‌های موشکی و میزان پیشرفت برنامه موشکی ایران منتشر کرد. در این گزارش خاطرنشان شده است: شانس وادار ساختن ایران به محدود کردن فعالیت‌های موشکی خود بسیار محدود است. سپاه پاسداران اواسط ماه ژانویه اقدام به آزمایش نسل جدید موشک‌های بالستیک زمین ‌به زمین خود کرد. ایران در آستانه شروع کار جو بایدن، اقدام به برگزاری چند رزمایش کرد. در این رزمایش‌ها، جمهوری اسلامی مدل‌های جدید موشک‌های ساخت خود را به نمایش گذاشت.

برنامه موشکی، رکن اصلی سامانه نظامی ایران را تشکیل می‌دهد. از همین رو ایران اعلام کرده بود که هیچ مذاکره‌ای بر سر برنامه موشکی خود را نمی‌پذیرد.

فابیان هینتس، کارشناس فناوری موشکی در برلین، گفته برنامه موشکی ایران جایگاهی مرکزی در سیاست‌های راهبردی امنیتی ایران دارد. جمهوری اسلامی گسترده‌ ترین برنامه موشکی را در خاورمیانه دارد. سامانه موشکی ایران از منظر تعداد، دقت اصابت و همچنین بُرد از رقبای منطقه‌ای اش پیشی گرفته است.

زرادخانه موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد و میان‌برد ایران می‌توانند نقاطی را در شعاع ۳۰۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتری هدف قرار دهند.

ایران پس از جنگ هشت‌ساله با صدام، به فرمان آیت‌الله خامنه‌ای برنامه موشکی خود را به طور جدی آغاز کرد.

در شرایطی که جنگنده‌های عراقی روزانه مناطقی در تهران و سایر شهرهای ایران را بمباران می‌کردند، نیروی هوایی ایران و پدافند هوایی این کشور در موقعیت برابری نبودند.

همان زمان، آیت‌الله خامنه‌ای چاره را در تولید موشک‌های بالستیک دید. جمهوری اسلامی در سال ۲۰۱۷ از موشک جدیدی به نام خرمشهر رونمایی کرد که از بردی بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر برخوردار بود.

کارشناسانی همچون میشائیل اله‌مان و دیگر کارشناسان موسسه بین‌المللی تحقیقات استراتژیک بر این باورند که این موشک‌ها بُردی آشکار بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر دارند و می‌توانند نه تنها همه نقاط خاورمیانه را هدف قرار دهند، بلکه حتی نقاطی واقع در اروپا نیز در تیررس آن‌ها قرار دارد.

فابیان هینتس و سایر کارشناسان فناوری موشکی بر این باورند که جمهوری اسلامی به دانش تولید موشک‌هایی با بُرد بیشتر دست یافته است. همین کارشناسان می‌گویند که تولید موشک‌های قاره‌پیما توسط جمهوری اسلامی عملا می‌تواند امنیت اروپا و آمریکا را به مخاطره بیندازد. با این وجود، برخلاف فعالیت‌های هسته‌ای، موازین ناظر بر فعالیت‌های موشکی در سطح جهان به طور دقیق تعریف و تنظیم نشده است.