به گزارش نما به نقل از الف، هر حرف او را نشانهاي براي اثبات فرضيه خود انتخاب ميكردند. مثلا آنجا كه به مجري گفت: «از كجا مي دانيد سال آخر دولت است؟!» يا جايي كه مشايي را در سفرها به همراه خود مي برد. اين بازي از همان روزهاي پس از انتخاب ٨٨ شروع شد. تئوريهاي «پوتين-مدودف» بيش از آنكه ساخته دست دولتيها باشد، پروده ذهن مخالفان بود. از همين رو انگار باور نمي كردند كه صندلي «خدمت» (نه قدرت) در جمهوري اسلامي چرخشي است.
احمدينژاد امروز يك فرد عادي است. همچنان كه روزهاي گذشته هم ميبايد در برابر قانون يك فرد عادي محسوب ميشد، اما با تجربيات گرانبها. تجربياتي كه در اثر مديريت ٨ ساله به دست آورد. با تصميمهاي خلقالساعه. دور زدن يا عمل نكردن به قانون با توجيه «حفاظت از قانون اساسي».
احمدينژاد رفت و غايب مراسم تحليف بود (گرچه این غیبت چندان هم به چشم نیامد با بهتر بگوییم کسی چندان به آن اهمیت نداد). اين كه چرا به اين مراسم نرفت، شايد براي خيليها روشن باشد. شايد اگر توانش را داشت به مراسم تنفيذ هم نميرفت. اما در نبود او خيليها بودند. از هيأتهاي خارجي گرفته تا كساني كه سال ها بود پا به مجلس نگذاشته بودند. هاشمي، سيدحسن، ناطقنوري و ...
يك عده از هوادارانش شب گذشته به محله نارمك رفتند. بعضيها او را از پاستور تا نارمك همراهي كردند. آيا ميبايد منتظر او در خرداد ٩٦ براي انتخابات دوازدهم بود؟ خودش گفته: «منتظر امام زمان (عج) باشید تا انشالله زودتر بیاید.» راستي خودش هم فراموش كرده بود كه قول آمدن بهار را داده بود.
ديشب عده زيادي خوشحال بودند و عدهاي ناراحت. نه آن خوشحالي ماندني است و نه اين غم. اگر قرار باشد همه چيز را در با عينك احساسات نگاه كنيم «پديدهها» و «معجزهها» زودگذر ميشوند. تعدادي هنوز نامه به دست درخانهاش رفته بودند.
خودش در خطابهاي كه به مناسبت حضور تعدادي از مردم ايراد كرد حرفهايي زد كه شايد اگرهنوز در صندلي «خدمت» بود، جنجالساز ميشد. او گفت: همه انسان ها می توانند به مرزهای جایگاه پیامبران و صالحان برسند. همه انسان ها.» احمدينژاد رفت. شايد همين چند روز اول مواضع و يا حرف هايش براي ديگران جذاب باشد. اندك اندك از يادها ميرود. اما نبايد تجربهاي كه مردم با او داشتند را فراموش كرد.
اين را گفتيم كه آقای روحاني و حاميانش از امروز خود را تنها براي چهار سال رئيس جمهور ببينند، نه ٨ سال. در صورتي كه ملت آنها را لايق بدهند حتما براي ٤ سال بعد هم به ايشان و در صورت رضايت سالهاي بعد به گفتمان اعتدال ايشان، راي خواهد داد.
آقاي روحاني! تنها چهارسال فرصت داريد؛
هشداری برای تكرار نشدن دولت معجزه
سرانجام احمدی نژاد از پاستور رفت. گویا مخالفانش بیش از خود جریان احمدینژاد به ماندنش در قدرت ایمان داشتند. خیلی از مخالفان محمود احمدی نژاد روز شنبه انگار باور نمی كردند كه هر آمدنی را رفتنی است. شاید خودش هم زیاد در این باره مقصر نبود. این مخالفان بودند كه تصور می كردند كه «زیست در قدرت برای او ابدی است».
۱۳۹۲/۵/۱۴