به گزارش نما؛ آرمل شاريه تحليلگر اين شبکه افزود : وقوع اعتراضهاي گسترده در اوکراين باعث نگراني شديد ويکتور يانوکويچ رئيس جمهور اين کشور شده است.
بسياري از کارشناسان در حال مقايسه اوضاع کنوني با انقلاب نارنجي سال 2004 هستند. در سال دو هزار و چهار، يانوکويچ پس از اعتراضهاي گسترده به تخلف در انتخابات مجبور به کناره گيري از قدرت شده بود. نکته جالب توجه اين است که اين اعتراضها را جوانان و دانشجويان آغاز کرده اند. اين جنبش در پايتخت بسيار فعال تر است.
همچنين شمار زيادي از اوکرايني ها از شهرهاي ديگر به پايتخت آمده اند تا به جمع معترضان بپيوندند. در حالي که در سال 2004 پانصد هزار نفر به خيابانها آمده بودند، روز گذشته سيصد و پنجاه هزار نفر در اوکراين تظاهرات کردند. اکنون بايد ديد تحولات به کدام سو پيش مي رود. اگر اعتراضها ادامه يابد و معترضان بيش از يک ماه دوام آورند، واقعا مي توان اوضاع را با انقلاب سال دو هزار وچهار مقايسه کرد. نکته مهم ديگر اين است که جنبش به قشري فراتر از جوانان و دانشجويان سرايت کند.
مهمترين پرسش اين است که آيا اوکراين مي تواند در اتحاديه اروپا بماند يا اينکه مي خواهد به روسيه نزديک شود؟ محافل سياسي در اوکراين در اين زمينه دچار دو دستگي شده اند. اين کارشناس ادامه داد : وضع اقتصاد اوکراين بد است. ميزان بدهي کشور به سي درصد توليد ناخالص داخلي مي رسد. رشد کشور منفي شده و بيکاري رو به افزايش است.
سرمايه داران کنوني اوکرايني امروز حاميان اصلي يانوکويچ به شمار مي روند. برخي از سرمايه داران بر اين نکته تاکيد کرده اند که با نزديکي به اروپا ، فرصتهاي معاملات سودمند برايشان بيشتر خواهد شد و اگر آنها از يانوکويچ فاصله بگيرند در اين صورت نگراني رئيس جمهور به کابوس تبديل خواهد شد.