آقای وزیر! كل غلط بود آنچه می پنداشتیم

به گزارش نما به نقل از مشرق، انسان عاقل دو بار از یک سوراخ گزینه نمی‌شود؛ اما وزیر داستان ما دو بار گزیده شد تا حرف‌های پیش از انتخاب شدنش به عنوان وزیر را باور نکنیم؛ باور نکنیم دموکراسی در ورزش را؛ باور نکنیم هیچ چیز را.

آقای وزیر! در زندگی لحظاتی وجود دارد که بسیار با ارزش است. ارزشی بالاتر از تمام عمر و لحظه مهم زندگی شما انتخابات امروز فدراسیون قایقرانی بود که دستور به حضور فردی دادید که درباره اش ابهام فراوان بود و البته نامه رد صلاحیتش. فردی که به گواه اسناد منتشر شده در خبرگزاری تسنیم برای تعلیق قایقرانی کشورش، نامه‌نگاری کرد. از چه ترسیدی آقای گودرزی؟

آقای وزیر ورزش! کسی دیگر به یاد ندارد چه ویرانه‌ای را تحویل گرفتی. سرنوشت را لحظه رقم می‌زند و شما لحظه را باختی.

لحظه را باختی آقای وزیر!

آقای وزیر! نامت گره خورد با ترس. ترسیدی که قانون را پیاده کنی. افسوس که شما هم مانند برخی افراد قبلی هستی. افسوس که نمی‎شود به شما افتخار کرد، افسوس؛ اما ... دلمان خوش بود وزارتی ورزشی داریم. دلمان به «نصرالله‌ات» خوش بود که مدیریت ورزشی‌اش برای چند سال اخیر نیست، مدیریتش برای سه دهه قبل است؛ اما او هم مثل همان مدل قبلی است. دلمان خوش بود وزیری از جنس ناب ورزش داریم اما ...

آقای دکتر! این چهارشنبه غم‌انگیر را به یاد داشته باش. در تقویم روی میزت بنویس و یادت باشد که اگر روی قانون ایستادگی می‌کردی دیگر مجبور نبودی در 3 سال و اندی که از وزارتت باقی مانده است چشم بگویی!

آقای وزیر ورزش! یادت هست در جلسه‌ای با افراد رسانه‌ای به قانون تاکید کردی و گفتی همه باید در مدار قانون حرکت کنیم؟ آن موقع گفتیم نکند رعایت قانون فقط برای دیگران است و حالا می‌گوییم بله رعایت قانون فقط برای دیگران است. به اینکه کدام ارگان روی وزارتت فشار آورد تا فردی که ورزش کشور را به تعلیق برد تا بار دیگر رئیس شود، کاری نیست؛ اما کاش نمی‌ترسیدی. کاش شما و معاونت فقط مدعی قانون مداری نبودی.

آقای وزیر! مگر خودت نگفتی نمی‌پسندم به مراجع جهانی شکایت شود؟ مگر خودت نگفتی نمی‌پسندی نامه نگاری شود؟ مگر تاکید نداشتی باید مشکلات در کشور حل شود؟ چقدر زود حافظه‌ات دیر یاری‌ات می‌‎کند؟ یا شاید هم این‌ها را گفتی که نباید می‌گفتی؟

آقای وزیر! حالا باید حواست به همه چیز باشد. حواست باشد نگاهی چپ به فدراسیون‌های زیر دستی نداشته باشی چرا که دیگر می‌‌دانند و بلد هستند چه کنند. شکایت می‌کنند به IOC و فدراسیون جهانی. ورزش را تعلیق می‌کنند و بعدش مانند یک فاتح تمام عیار به ورزش بازمی‌گردند.

و شما آقای سجادی! مگر مطابق اسناد موجود که روی میزت است همه ماجرا را نمی دانی؟ تو که می‌دانی چه بوده و داستان چیست؟ آری اخوی قول بده که دنیامالی دیگر نامه نگاری نمی‌کند و همه چیز را تقصیر دولت قبلی بنداز؛ اما انسان عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود. قول بده دیگر تعلیق نمی‌شویم؛ اما یادت نرود یک نفر علیه همان دولتی قیام کرد که او را به روی کار آورده بود.

لحظه را باختی آقای وزیر!

حالا دیگر همه یاد گرفته‌اند ورزش را به قهقرا ببرند، پای بیگانگان را به کشور بازکنند و دوباره رئیس شوند. هادی ساعی! تو به فدراسیون جهانی شکایت کن تا بتوانی رئیس شوی. عباس جدیدی! سرت بی کلاه ماندهِ، چرا به فدراسیون جهانی شکایت نمی‌کنی تا کشتی تعلیق شود و سپس رئیس شوی.

ورزش این روزها را با تلخی پشت سر می گذارد و برگه هایی که حکایت از نمره مردودی بزرگی برای وزیر و مشاورانش دارد ...