به گزارش نما به نقل از افکار نیوز، نخستین تفاوت اساسی این دوره از انتخابات تغییر ذائقه افکار عمومی مردم آمریکا است. در طول دوره های گذشته هر کدام از نامزدهای دو حزب جمهوریخواه و دمکرات که به مقام ریاست جمهوری رسیدند، بعد از رسیدن به این مقام به وعده های خود عمل نکردند و این مساله موجب نارضایتی و تصمیم آنان برای رفتن به سمت نامزدی که خارج از چارچوب های حزبی رفتار می کند، شده است.
دونالد ترامپ تازه واردی غیرخودی برای ماشین تبلیغاتی و اردوگاه حزبی جمهوریخواهان به حساب می آید، که تنها به دلیل موضوع گیریهای ساختار شکنانه مورد اقبال عمومی قرار می گیرد و برخلاف اراده سران حزبی و اختلافات درونی، کنوانسسیون حزبی مجبور به معرفی او به عنوان نامزد نهایی جمهوریخواهان می شود.
تفاوت دیگر این دوره از رقابت های انتخاباتی با دوره ها مشابه، شکست رسانه ها و احزاب سیاسی درباره پیش بینی ها بود، زیرا هیچ کدام از رسانه ها و افراد تاثیرگذار سیاسی، بختی برای ترامپ قائل نبودند و بیشتر نگاه و توجه آنان به افرادی همچون جب بوش، کریس کریسی و اسکات واکر معطوف بود.
تفاوت اساسی دیگر را باید در اردوگاه و ماشین تبلیغاتی دمکرات ها جستجو کرد، زیرا به رغم حمایت همه افراد تاثیرگذار حزبی از هیلاری کلینتون، برنی سندرز نامزد سوسیال دمکرات توانست قشر زیادی از جوانان را به سمت خود جذب کند و رقابت او با هیلاری تا حدی جدی شد که کنوانسیون حزبی دست به تخریب سندرز زد و در پی افشای اطلاعات آن توسط ویکی لیکس، مدیر اجرایی کنوانسیون حزبی دمکرات ها مجبور به کناره گیری شد.
مخالفت دمکرات ها با برنی سندرز و جمهوریخواهان با دونالد ترامپ موجب شد تا این دو نامزد شدیدترین انتقادها را به نظام انتخاباتی آمریکا وارد کنند و آن را فساد بنامند.
تفاوت دیگر این دوره از انتخابات که می توان از آن به عنوان 'بحران انتخاباتی' نام برد، انتقادهای شدید به عملکرد و شخصیت دونالد ترامپ و هیلاری کلینتون است، که هر دو نامزد را فاقد صلاحیت لازم برای رئیس جمهوری شدن آمریکا می دانند.
هیلاری کلینتون با مواردی مانند سهل انگاری و دروغگویی در بحث کشته شدن سفیر آمریکا در بنغازی (لیبی) و همچنین استفاده از ایمیل شخصی برای ارسال اطلاعات محرمانه در زمان مسئولیت او وزارت خارجه روبرو است.
دونالد ترامپ نیز علاوه بر ناآگاهی با روابط و مسائل بین المللی، اظهار نظرهای نژادپرستانه، زن ستیزانه و ساختار شکنانه ای دارد که سبب می شود رسیدن او به مقام ریاست جمهوری آمریکا، برای منافع آن کشور و جهانی پر مخاطره تلقی شود.
کهولت سن و بیماری ترامپ و کلینتون نیز یکی دیگر از دستاویزهای تبلیغات انتخاباتی این دوره از انتخابات است. در طول ماههای گذشته برخی از اعضای بلند پایه جمهوریخواهان و دمکرات ها بارها کلینتون و ترامپ را از نظر فیزیکی و روانی زیر سوال برده و خواستار بررسی وضعیت جسمانی این دو نامزد شدند.
بیماری هیلاری کلینتون به سال 2012 بازمی گردد، زمانی که او به عنوان وزیر خارجه آمریکا قصد داشت درباره حادثه بنغازی در جلسه شهادت کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان حاضر شود. بنا به اعلام وزارت امور خارجه آن کشور، کلینتون به دلیل بیهوشی و عفونت ویروسی معده نتوانست در آن جلسه شرکت کند.
ترامپ با توجه به این موضوع، بارها وضع جسمانی هیلاری کلینتون را زیر سوال برده و با توجه ابتلای او به عارضه سکته زمانی که وزیر امور خارجه دولت اوباما در دوره اول بود، در حساب تویتتر خود نوشت 'کسی که مغزش اتصال کوتاه کند، صلاحیت رئیس جمهوری شدن را ندارد.'
سلامت جسمانی هیلاری کلینتون تنها توسط ترامپ رقیب انتخاباتیش زیر سوال نرفته است، بلکه مجموعه ای از رفتارهای نامانوس هیلاری به ویژه تیک های عصبی در جریان سخنرانی ها و نشست های خبری موجب شده است تا شمار زیادی از کارشناسان و مسئولان حزبی و غیر حزبی درباره سلامتی کلینتون ابراز تردید کنند.
واکنش های اغراق آمیز و سرفه های مداوم هیلاری در جریان سخنرانی ها، موجب شده است که شمار زیادی از روانشناسان و روانپزشکان درباره وضع سلامتی او ابراز تردید کنند.
اردوگاه دمکرات ها نیز دونالد ترامپ را به داشتن نوعی بیماری روانی از نوع خودشیفتگی متهم می کنند و می گویند که ریاست جمهوری او برای آمریکا خطرناک خواهد بود.
'دیوید پلوف' مشاور ارشد پیشین اوباما، ترامپ را بیماری روانی خوانده و گفته است 'ترامپ دارای نشانه هایی از قبیل احساس خودبرتر بینی شدید، دروغگویی آسیب شناختی، نداشتن احساس همدلی و نداشتن پشیمانی از اشتباهات گذشته است'.
'کارن بیس' یک نماینده دموکرات کنگره آمریکا نیز توماری با 25 امضا گرد آورده و در آن خواستار معاینه روانی ترامپ شده است.
او می گوید که ترامپ همه علائم بیماری اختلال روانی 'خود شیفتگی شخصیتی' را دارد.
ستاد ترامپ، هیلاری کلینتون را به ناتوانی در اداره کشور به دلیل بیماری جسمی متهم می کند و ستاد کلینتون نیز، ترامپ را مبتلا به بیماری روانی از نوع خود شفیتگی متهم می کند.
اگر ترامپ پیروز انتخابات 2016 شود، پیرترین رئیس جمهوری تاریخ آمریکا با 70 سال سن لقب خواهد گرفت و اگر هیلاری به پیروزی برسد، نخستین زن تاریخ این کشور خواهد بود که بر صندلی کاخ سفید تکیه خواهد زد.
برخی از تحلیلگران بر این باورند اگر هیلاری به پیروزی برسد، با توجه به کهولت سن و بیماری تنها یک دروه قادر خواهد بود که رئیس جمهوری آمریکا باشد.
آنها بر این باورند که برخی کشورهای آمریکای لاتین مانند آرژانتین و برزیل رئیس جمهوری زن را آزموده اند، اما در آمریکا که داعیه دمکراسی خواهی را در جهان دارد، هنوز هیچ زنی به این مقام نرسیده است، بنابر این بگونه ای طراحی کرده اند تا هیلاری کلینتون حداقل برای یک دوره رئیس جمهوری آمریکا شود.
با این اوصاف 18 آبان (هشتم نوامبر) امسال مشخص خواهد شد که مردم آمریکا به کدامیک از این دو و یا فرد سوم دیگری رای خواهند داد.
تفاوت های انتخابات 2016 آمریكا با دوره های پیشین
انتخابات 2016 ریاست جمهوری آمریكا از جهات زیادی با انتخابات دوره های گذشته تفاوت دارد و این تفاوت های بنیادین كه گاهی ناشی از اختلافات شدید درون حزبی است، تا مرحله بحران هم پیش رفته است.
۱۳۹۵/۶/۱۵