یك جراحی اورژانسی برای اقتصاد ایران

این روزها حذف ارز ترجیحی به موضوع اصلی مردم و رسانه ها تبدیل شده است، در این بین جریان اصلاح طلب که عامل به وجود آمدن وضعیت این روزهای کشور است بدون پرداختن به اصل ماجرا، ژست نگرانی برای معیشت مردم را گرفته است و ماجرا را به گونه ای جلوه می دهد تا دولت سیزدهم را ضعیف و ناکارآمد نشان دهد و به عبارتی جریان رقیب را تخریب کرده و امید خود برای بازگشت به قدرت را افزایش دهد این در حالی است که دولت سیزدهم در مدت زمان اندکی که سکان اداره ی کشور را در دست گرفته است کارهای بزرگی همچون مهار مرگ و میرهای کرونایی ، افزایش 30 درصدی صادرات نفت و 40 درصدی صادرات غیرنفتی، تامین بخش مهمی از کسری بودجه 450 هزار میلیاردی، تسویه 50 هزار میلیارد تومانی بدهی دولت سابق، کاهش نرخ تورم سالانه از 60 درصد به 43 درصد، حذف صف‌های کیلومتری واکسن و دارو و مرغ و... را انجام داده است. اما بانیان وضع موجود بدون توجه به عملکرد دولت سلاح تخریب را به دست گرفته‌ و خود را مطالبه‌گر و دلسوز مردم جا می‌زنند!
روزنامه جمهوری اسلامی دیروز طی یادداشتی با عنوان «جراحی با چاقوی زنگ‌زده!» به قلم «مسیح مهاجری»، نوشت: چاقوی جراحی اقتصادی موردنظر دولت، همان چاقوی دولت نهم است که مدت‌هاست زنگ زده و آثار تورمی و تشدید فاصله طبقاتی و گسترش فقر را به بار آورده است. ادامه پرداخت یارانه آن‌هم با گستره‌ای که از آن سخن گفته می‌شود، به‌منزله این است که چاقوی جراحی زنگ‌زده،‌ در بدن بیمار جا گذاشته شود و او را به عفونت و رنجوری بیشتر مبتلا نماید!
آذر منصوری، دبیر کل حزب اصلاح‌طلب اتحاد ملت نیز در واکنش به اجرای طرح اقتصادی دولت که در راستای توزیع عادلانه یارانه‌ها انجام می‌شود، نوشته است: «نان قوت لایموت مردم است. آخرین جزء از سبد خانوار که اگر از سفره‌ها حذف شود، نتیجه آن ناگفته پیداست. نمی‌دانم از خشمی که زیر پوست این شهر در جریان است خبر دارید یا نه؟
آن چیزی که مسببان وضعیت موجود را در تخریب و سیاه نمایی دولت سیزدهم جری کرده است اخلاق مداری رئیسی رئیسی در عدم تشریح وضعیت کشور تحویل داده شده از دولت قبل به این دولت است. کسری بودجه ۴۵۰ هزار میلیارد تومانی و بدهی ۱۵۰۰ میلیاردی، پیش خور شدن ارز ترجیحی کالاهای اساسی ،خالی بودن خزانه در ماه پایانی آن دولت، تحویل کشور به دولت جدید با آمار 700 نفری کشته‌های کرونایی در روز و... تنها بخشی از شرایط اسفباری است که دولت سیزدهم با آن رو به رو بوده است
وانگهی اصلاح ساختار اقتصادی از روی اجبار و به واسطه ی عملکرد بد دولت مورد حمایت اصلاح طلبان است و یک جراحی اورژانسی برای اقتصاد ایران محسوب می شود ،اما در عین حال، از این ضرورت و اجبار، نباید جراحی به هر قیمت و به هر روش را استنباط کرد؛ عوارض هر جراحی، باید پیش‌بینی و مهار شود. آنچه متاسفانه در 12- 13 سال اخیر مغفول مانده،است

اولین قدمی که دولت پس از حذف ارز ترجیحی باید به آن توجه داشته باشد اصلاح نظام توزیع کالاها است و دومین حرکت اجرای هر چه سریع‌تر کالابرگ الکترونیک برای جلوگیری از ورود پول یارانه‌ها به بازارهای دلالی است سومین گام ،حرکت از سیستم دهک بندی به مالیات بر مجموع درآمد است و چهارمین و نهایی ترین قدم پیشبرد بدون تعارف برنامه‌های اصلاح نظام بانکی است، تا به امید خدا بتوان به اهداف مورد نظر درست یافت